Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1951, Blaðsíða 20

24
á gólfskán á 130 sm dýpi, en ekki var hún rannsökuð að fullu.
Hún var „lausleg, öskublandin og seyrin“ (M. Þ. 18. 7. ’27).
Gólf nr. 28 var undir nr. 25 á 135 sm dýpi, en var öllu norðar
og austar, um 30 sm. Austast í þessari gólfskán var hola í miðju
gólfi, fyllt lausri mold. í botni holunnar var hella. Á henni virtist
hafa staðið stoð og gólfskánin myndazt umhverfis. Gólfskánin var
þunn, og vottaði fyrir torfi og leirkenndri mold undir henni. Stærð
þessarar gólfskánar er ókunn.
Gólf nr. 29. Undir nr. 26, og án þess að moldarlag væri á milli,
var gólf á 140 sm dýpi. Það var 2,4 m frá vesturhlið og 3 m frá
suðurhlið, stærð 2,2 X5,8 m og sneri frá austri til vesturs. Innihald
sama og í nr. 26. ,,í vesturenda varð fyrir dálítil steinaröð í gólfinu
nyrzt, 1,50 m frá vesturenda. Mun þar hafa verið þil og dyr sunnan
við“ (M. Þ.). Ef til vill á þetta um þilið við nr. 26. Hefði þilið þá
verið 3 m frá vesturenda þess húss. „Vestan við þá steinaröð varð
fyrir í gólfinu á 140 sm dýpi far eftir skyrámu, nær kringlótt, þverm.
70—80 sm. I henni var rauðleit rofmold og dökkleit leðja, en út
við, þar er stafir skyldu vera, fundust engar leifar þeirra, en farði
mikill, og var tekið af sýnishorn. Kökkum var hlaðið umhverfis. Er
komið var 55 sm niður í þennan kakkasá, urðu fyrir leifar af gjörð-
unum úr tré; sbr. sýnishorn. Þar var víddin 95 sm, en efsta gjörð
var 10 sm að breidd. Frá efri brún þeirrar gjarðar og niður í laggir
var dýptin 47 sm. Hér mun hafa verið skyrsár grafinn í gólfið og
jafnvel hlaðið kökkum umhverfis upp af honum. — För sáust eftir
gjörð neðar, álíka breiða, en leifar fundust af löggunum. Stafir hafa
ef til vill veiið teknir upp, er sárinn var fylltur mold og torfi. Af botni
voru engar tréleifar eftir, en harður skánar- eða leirbotn var neðst“.
(M. Þ. 15. 7. ’27).
Gólf nr. 30. Undir nr. 24 var þunnt torflag, en þá tók við annað
gólflag á ca. 140 sm dýpi. Það var tengt nr. 29 með gangi og hafði
sömu stefnu. Stærð 2,5 X5,2 m. Á gólfinu voru nokkrar hellur, cg
einnig virtust hafa verið lagðar í það spýtur; voru þær lítt fún.ar
enn. „Við og við komu í ljós kindabein og fiskbein, brot af birki-
hríslum og limi, kolamolar en engin aska og engin brunamerki“
(M. Þ. 14. 7. ’27). I þessu gólfi fannst meðal annars brýnisbrot, kljá-
steinn, kollustafir og gamallegur títuprjónn. Helzt er að ætla, að hér
hafi verið baðstofa, en þar eð gólfskánin hafði blotnað og umbreytzt
út frá sorpgryfju, sem hér var suðurundan, var illt að átta sig á
gerð hennar.
Gólf nr. 31. Undir nr. 28 og enn norðar var gólfskán, sem sneri
c