Samvinnan - 01.09.1927, Blaðsíða 52
226
SAMVINNAN
ur þó einnig hér að verða bílfær vegur tengdur við Reyð-
arfjarðarbraut.
Mér dylst ekki að 1 a n g t verði að bíða þess, að veg-
ur þessi verði a 11 u r a k f æ r. En jafn víst er hitt, að
að þessu verður að stefna, e i n b e it t og á k v e ð i ð.
Meginhluti þessara vega, svo sem vegirnir um Suðurland
og Borgarfjörð, um Húnavatnssýslu, um Eyjafjörð og
Þingeyjarsýslurnar báðar og um Fljótsdalshérað að Reyð-
arfirði mundu liggja um aðalflutningaleiðir héraðanna. En
nú þegar enda komnir akfærir vegir mjög mikinn hluta
þessarar leiðar.
Það þarf að rannsaka alla þessa leið á næstu árum,
og mæla fyrir vegunum. Það þarf að hafa þetta aðal-
vegakerfi landsins glögt og ákveðið, sem fyrst, svo héröð-
in geti sniðið sín vegamál eftir því. Og það þarf meira.
Það þarf að hefjast handa og byrja vegagjörð-
i r n a r í allstórum stíl.
Sjálfgefið virðist að haga póstflutningum eftir því
hve vegirnir eru komnir áleiðis. Það er næsta afkáralegt
þegar bílaniir eru að fæla klifjahesta póstsins, en afkára-
legast að klyfjapóstur skuli ekki vera að fullu fældur brott
af akvegunum. En þetta verður ekki nema að oftar sé um
pósta skift. Vissir menn, sem við heiðarnar búa annast
flutning með hentugustu tækjum yfir fjöllin og mæta
vagnpóstum eða héraðapóstum beggja megin. Gætu þá
póstar gengið miklu örar en nú er, og póstflutningar orð-
ið ódýrari, þar sem betri yrðu tækin til flutninganna
mesta leiðina.
Mannflutningur á landi ykist og ferða-
mannastraumurinn legðist meira um landið en sjóinn,
heldur en nú er, ef bílvegir koma. Hygg eg að það hafi
nokkra menningar-þýðingu að fleiri íslendingar kynnist
1 a n d i n u s j á 1 fu og viti að öll bygðin er ekki á strönd-
unum.
Eg hefi senn lokið þessum ferðahugleiðingum. En
margt hefi eg þó ósagt látið, sem eg vildi ritað hafa, ef