Samvinnan - 01.09.1927, Blaðsíða 86
260
S A M V I N N A N
Öll stj órnai'tilhögnn Englendinga er bygð á lífsreynslu
ótal kynslóða, fremur en á kenningum einstakra manna.
Það er vitanlega ómögulegt að finna upp nokkra
stjómartilhögun, er dugað geti um aldur og æfi. Hið póli-
tíska líf gengur í öldum og það, sem reynist gott í ár, get-
ur verið orðið úrelt eftir einn mannsaldur eða
jafnvel fyr. Það skal því enginn ímynda sér,
að þingræðið sé endanleg úrlausn þessa máls.
En það er víst, að enn hefir ekki veríð bent
á neitt betra. Árásirnar á þingstjómina
hafa einkum komið frá auðmönnum, sem
vilja nota sér hlunnindi þau, sem þjóðskipu-
lag nútímans býður þeim, til þess að græða
of fjár, en vilja koma sér hjá því, að greiða
skatta að sama skapi, og frá mönnum, sem
liðið hafa pólitískt skipbrot („De skuffede
Ærg-errigheder“, sem Danir kalla svo),
mönnum, sem hafa þráð að komast á þing,
fá mannaforráð o. s. frv., en ekki tekist
það einhverra hluta vegna. Gagnrýni þess-
ara manna er engin ástæða til að óttast.
Það er víst, að undir þingstjóminni hafa
þjóðimar tekið meiri framförum, andlega og
efnalega, en undir nokkurri annari stjórn,
sem til hefur verið í heiminum. Engin af
þeim tillögum, sem gagmýnendumir hafa
komið fram með virðist hafa neitt verulegt
gildi. Hugsjónir þingræðisins um að allir
borgarar þjóðfélagsins eigi að hafa rétt til
þess, að taka þátt í stjórn ríkisins eru
áreiðanlega viturlegustu stjórnmálakenningarnar, sem
fram hafa komið. Og það er líka alt útlit fyrir, að á þeim
grundvelli muni hið pólitíska líf í framtíðinni þróast og
dafna hjá flestum siðuðum þjóðum.
The niiice