Andvari

Årgang

Andvari - 01.07.1962, Side 29

Andvari - 01.07.1962, Side 29
GUÐMUNDUR DANÍELSSON: STRÍÐ HaustiÖ var komið, langt liðið fram á haust, veturnætur nú í vikunni sem leið, í dag var sunnudagur og átti aÖ messa hérna í Hólahólakirkju, þó það yrði sjálfsagt messufall eins og oftar, sunnudaginn fyrstan í vetri. Þeir þögðu við morgunverðinn, feðgamir og gamli maðurinn, og konan þagði að mestu líka og gekk um cldhúsið í aflóga silkimöttli, hálfklædd innan- undir, með þetta þykka hár sitt ógreitt og flæðandi, eins og gullið ský um brjóstið og herðamar. Ekki að horfa á neitt hér inni, heldur eins og ekkert væri lengur athyglisvert í þessu stóra ómálaða eldhúsi, þar sem þrír menn sátu þegj- andi að morgunverði, það athyglisverða væri annars staðar og lengra í burtu. Nei, hugur hennar var ekki hér, en kannski hjá prestlingnum úti á Stað, kannski líka með prestlingnum fyrir sunnan liei,ðar, kominn þangað suður inn í fram- tiðina, gegnum veturinn sem stóð fyrir dymm, inn í nýtt vor, og með drenginn með sér vitaskuld — prestlinginn sinn og drenginn. Eitthvað á þessa leið, gerði maðurinn ráð fyrir. Það var ekki svo sjaldan né með svo lítilli alvöru sem hún hafði látið hann vita að hún myndi ekki skilja drenginn eftir hér, ef guð leyfði að hún ætti eftir að komast lifandi héðan frá Hólahólum, hurt frá rjúpu, fjalli og ref, og hónda sem enginn bóndi væri, heldur óráðsía og útilegumaður, eyddi gjaldmiðli sínum fyrir skotfæri í stað nauðsynja, tímanum í veiðiferðir í stað þess að vinna fyrir heimilinu og streittist gegn því leynt og ljóst að drengurinn fengi að njóta fræðslu svo hann gæti orðið nýtur maður. Gamli maðurinn leit ekki upp frá matnum, horfði staðfastur ofan í diskinn sinn, eins og ekkert annað kæmi honum framar við eða að minnsta kosti ekkcrt annað hér innanbæjar, og þó eins og matarlystin væri ekki góð. Þar á móti litu feðgarnir hvor til annars við og við, drengurinn þó oftar til föður síns, eftir- væntingarfullur, viðbúinn, aftur og aftur að því kominn að segja eitthvað, cða að hlæja, það fóru hrosvipmr um munninn á honum, þó hann reyndi að sýnast alvarlegur. o Loksins var þessari máltíð lokið. Gamli maðurinn stóð fyrstur á fætur, limalangur, álútur, með grátt hafurskegg. „Guðíaun fyrir matinn," sagði hann lágt og áher/lulaust, eins og það væri
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.