Andvari

Årgang

Andvari - 01.07.1962, Side 53

Andvari - 01.07.1962, Side 53
ANDVARI AFSTAÐAN MILLI KYNSLÓÐANNA 163 liverfa. I sveitum landsins er starfið að vísu enn samrunnið heimilinu, en fjöl- mennið er horfið, og því vinnst enginn tími til að rækja þá verkmenningu, sem áður var aðall góðs heimilis. Brauðið, sem var bakað, voðin, sem var ofin á heimilinu sjálfu, var meira en einber matur og klæði. Þau voru tákn hagleiks og verk- menningar. Nú kaupum við matvælin að hálfu eða öllu leyti tilreidd, fatnaðinn fullunninn, muni til híbýlaprýði, — sölubúðir hafa leyst frá störfum á heim- ilinu marga iðjusama og listhaga hönd. Starfið er að hverfa af heimilinu út á ópersónulegan vinnustað, í verksmiðjuna, á eyrina, í skrifstofuna. Ópersónulegur vinnustaður tekur við því hlutverki, sem heimilið rækti áður í verkmenningu þjóð- arinnar. Heimilið er ekki lengur sú menn- ingarstoð, sem það var fyrr á tíð; verk- stöðin hefur haggað grunni þess. Því er samfélagsaðstaða nútímaheimilis óákveðin og uppeldisstefna þess reikandi. Meðan móðirin gerir heimilið að aðal- starfssviði sínu, helzt þó allt í skorðum gagnvart uppeldi barnsins. En einnig inn á hennar svið hefur atvinnubyltingin gripið; hin ópersónulega verkstöð dregur móðurina til sín. Þessi breyting á starfs- sviði og menningarhlutverki konunnar er einn mikilvægasti þátturinn í samfélags- byltingu nútímans. í fyrsta lagi missir heimilið telpuna hálfvaxna. Heima er ekkert að starfa handa henni, fyrr en hún stofnar heimili sjálf. A þeim árum, sem húsmóðurhæfi- leikarnir ættu að þjálfast í starfi, stundar unga stúlkan ópersónuleg störf, sem at- vinnumarkaðurinn býður, og temur sér lifnaðarhætti, sem eru fjarskyldir hlut- verki húsmóðurinnar. Því veitist margri stúlku erfitt að rækja það, þegar móður- og heimilisskyldan kallar. 1 öðru lagi dregur hinn ópersónulegi vinnustaður móðurina sjálfa út af heim- ilinu og tvískiptir þannig áhuga hennar og starfskröftum. Því meir sem heimilið er rúið fornri verkmenningu, því minna aðdráttarafl hefur það á hug og starfsorku ungra kvenna. Heimilið er að verða svo smávægilegt atriði í lífi manns, að táp- mikilli konu þykir það of lítið verksvið. Atvinnusjónarmiðið, hin ópersónulega verkstöð, er að ná yfirhönd. Aðdráttarafl þess fer vaxandi. Ef konunni tekst ekki að finna sér nýtt menningarhlutverk á heimilinu, blasir sú þróun við, að það verði henni ígripasvið og aukastarf. Því að heimilið er í þriðja lagi að glata þýðingu sinni sem miðstöð fjölskyldu- lífsins. Eftir því sem þungamiðja starfsins fjarlægist heimilið, dregur það einnig persónuleika starfsmannsins burt frá því. Þessi þróun hefur bein áhrif á siðgæðis- hugmyndir manna. Á blómaskeiði heim- ilisins, meðan það var höfuðból almenn- ingsfræðslu og verkmenningar, var hjóna- band nær ófrávíkjanlegt skilyrði fyrir stofnun þess. Yfir þeim skilningi vakti strangt almenningsálit, sem lék einstakl- inginn stundum hart, en studdi heimilið sem mikilvæga stoð siðgæðisins. En um leið og atvinnubyltingin raskaði samfé- lagsaðstöðu heimilisins, sljóvgaðist siða- vitund almenningsálitsins. Á síðustu ár- um fæðist rúmlega fjórða hvert barn óskilgetið hér á landi. Margir af foreldr- um þessara lausaleiksbarna stofna raun- verulega heimili, en fjölmargir feður sinna börnum sínurn alls ekki og greiða aðeins lögþvingað meðlag. Því hrekst mörg ein- stæðingsmóðir með barn sitt, giftist að lokum manni, sem því er óskyldur, eða lifir ógift og vinnur eftir getu fyrir óskil- getnum börnum sínum. Á þessu er sýnt, að heimilið er að missa innri festu sína, ábyrgðarvitund foreldra gagnvart ófæddu barni er að sljóvgast og uppeldishlut- verkið að verða þeim ofviða. Hið ófull- komna eða sundraða foreldraheimili er
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.