Andvari

Årgang

Andvari - 01.07.1962, Side 100

Andvari - 01.07.1962, Side 100
210 SVliRRIIl KRISTJÁNSSON ANDVAIII innar tókust ekki sættir með Skúla og Hörmangarafélaginu og fór svo, að með konungsúrskurði 16. maí 1757 var Skúla leyft eftir sem áður að láta duggur sínar flytja nauðsynlegan varning milli íslands og Danmerkur. En á þeim sömu árum og I Iörmangarafélagið leitaðist við að sálga þessum nýju atvinnugrein- um í Reykjavík, rak það sjálft verzlun sína með slíkum ódæmurn, að stjórnin varð loks að þröngva því til að afsala sér verzluninni. Járn og brýni félagsins voru ónýt, önglar og færi, trjáviðurinn ekki hæfur í árar eða orf. Varla kom svo nokkurt ár, að Hörmangarafélagið flytti næga kornvöru til landsins, það litla korn sem til dæmis var flutt til landsins árið 1756 var maðkað. Sýslumenn urðu víða um landið að brjóta upp vöruskemmur kaupmanna á vetrum til að seðja hungur fólksins. Þetta ár dóu 100 manns úr sulti í þeim sveitum, er sóttu verzlun í Elólminn. Þá er talið, að 1100 manns liafi orðið bungurmorða á Islandi. Þegar Hörmangarafélagið varð að hrökklast frá Islandsverzluninni lét danska stjórnin halda uppboð á verzlunarhöfnum landsins og skyldu þær seldar á leigu til 6 ára. En nú brá svo við, að enginn danskur kaupmaður batið í halnirnar. Þá varð Eggert Olafssyni að orði: Nú vill enginn eiga þig, ættarjörðin góða. Að lokum neyddist konungur til að taka sjálfur að sér verzlunina við skattland sitt og reka á eiginn kostnað 1759. Með konungsverzluninni hefst nýr þáttur í sögu iðnaðarstofnananna í Reykjavík. 4 Vorið 1759 var Marcus Pahl, danskur rnaður, sendur til Isiands og skyldi hann verða forstjóri konungsverzlunarinnar í Hólminum, en jafnframt hafa eftirlit með iðnaðarstofnununum í Reykjavík. Þegar hér var komið sögu hafði Danakonungur lagt til iðnaðarstofnananna samtals 61.000 rd. og raunar 3.000 rd. betur. Það var því ekki nema cðlilegt, að stjórnin vildi hafa hönd í bagga með þessu ljárfreka lyrirtæki og gát á, að fé konungs væri réttilega varið. Af skipunarbréfi Pahls er auðsætt, að stjórnin hafði liinn mesta áhuga á velfarnaði stolnananna og vildi veg þeirra sem mestan. Oll þau ár er stofnanirnar liöfðu staðið hafði Hörmangarafélagið legið í þeim eins og grimmur hundur. Nú fengu þær notið friðar í skjóli konungsverzlunarinnar og verndar. Þess má til dæmis geta, að urn stundarsakir var tekið fyrir útflutning á íslenzkri ull til þess að stofnanirnar mættu sitja fyrir kaupum á henni. I þau fáu ár sem konungs- verzlunin stóð voru iðnaðarstofnanirnar með miklum blóma og ágóði varð af
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.