Andvari - 01.01.1971, Síða 153
ANDVARI
SEX KVÆÐI UM JÓN SIGURÐSSON
151
Fjöguna alda frelsis glæstar brautir
(þá frægðartíð ei sagan gleymast lætur),
sex hundruð ára þrældóm, smán og þrautir,
svo þrek og lán til samt að rísa’ á fætur —
mín feðraþjóð, fyrst þín er saga slík,
ó, þrátt fyrir landsins fátækt ertú rík!
Sá mæringur, hvers mynd hér yfir stendur,
(hvað margar þjóðir eiga sonu slíka?)
af helgri forsjón hann var loksins sendur
að hefja’ á ný sitt ættland söguríka.
Sú þjóð, sem átti þig, JÓN SIGURÐSSON!
á sannarlega endurreisnar von.
Jón Ölafsson.
Niðurlagsstökur
við eríndi flutt á OAdeyri 17. júní 1911.
Þótt drúpi þinn faldur, dýra Frón,
og deyi Baldur, þá lifir Jón;
þó glymji skvaldur og grennist von,
þá gleymist aldrei Jón Sigurðsson.
I Iann fæðist aftur með hrafnsvart hár,
með haukfrán augu, með konungshrár,
með viljastálið og skarpleiks sk.il,
með skörungsmálið og hjartans yl.
Hann fæðist aftur og fer á þing,
þá fyllist krafti hans raustin slyng,
þá vaknar blóðið í veikum lýð,
þá veður þjóðin í heilagt stríð.