Andvari - 01.01.1981, Blaðsíða 162

160
FRÁ KOMU KAÞÓLSKU NUNNANNA TIL ÍSLANDS 1896
ANDVARI
prestunum tveimur. Eftir messu fermdi hann fimm börn, fjórar stúlkur og
einn pilt, en því næst prédikaði hann yfir mannfjöldanum, sem fyllti kirkjuna
alveg út að dyrum. Um miðaftansleytið sama dag var bænahald. Par prédikaði
séra Klemp á íslenzku, en síðan flutti biskup áhrifamikla ræðu. Að loknu
bænahaldinu kom söfnuðurinn saman í prestahúsinu til þess að kynnast
biskupi.
Priðjudaginn á eftir var aftur haldin hátíðarguðsþjónusta með prédikun,
sem hans herradómur flutti. Við þetta tæfifæri tóku þrjár íslenzkar konur
fermingu, allar klæddar þjóðbúningi. Á fimmtudag var allur söfnuðurinn enn
saman kominn í kirkjunni til þess að vera við biskupsmessu. I prédikun sinni
kvaddi biskup hina trúuðu og lét þess getið, að hann vonaðist til að sjá þá
bráðlega aftur og dveljast með þeim. Á eftir heimsótti hann okkur systurnar
og mælti nokkur hvatningarorð. Bað hann okkur að sýna þolgæði í hinu mikil-
væga ætlunarverki.
Hans herradómur heimsótti að sjálfsögðu alla helztu fyrirmenn bæjarins,
og var honum hvarvetna tekið af hinni mestu vinsemd og virðingu. Hann
ræddi við marga alþingismenn um stofnun sjúkrahúss hér í höfuðstaðnum.
Þegar biskupinn hélt af stað heimleiðis, fylgdi allur söfnuðurinn honum til
skips á bátum. Klefi hans var þrunginn blómaangan, svo mikið af blómum
höfðu hinir trúuðu sent honum í kveðjuskyni, enda höfðu þessir fáu dagar,
sem heimsókn biskupsins stóð yfir, verið söfnuðinum mikið fagnaðarefni.
Hinn 26. apríl 1902 var hornsteinninn að nýja spítalanum lagður við hátíð-
lega vígsluathöfn. Húsið var fullgert um sumarið og vígt 16. október um
haustið. Byggingin var úr timbri, enda var það talið hentugast byggingarefni
á íslandi vegna hinna tíðu jarðhræringa. Séra Schreiber,1 sem tók við af séra
Osterhammel árið 1900, framkvæmdi vígsluna. Viðstaddir voru landshöfðingi
og amtmaður ásamt ýmsum öðrum virðingarmönnum Reykjavíkurbæjar, sem
boðið var til hátíðahaldanna.
Frá því að spítalinn hóf starfsemi sína hefur hann ávallt verið vel nýttur,
enda hefur fjöldi sjúklinga farið vaxandi ár frá ári. Árið 1903 stunduðum
við 221 sjúkling, en legudagar urðu samtals 9789. Árið 1911 var fjöldi
sjúklinga 682, en legudagar samtals 17893. Þar sem spítalinn okkar var eina
sjúkrahúsið, þar sem aðstaða var til að framkvæma hvers konar skurðaðgerðir,
komu sjúklingarnir alls staðar að af landinu. Þetta veslings veilca fólk varð oft
að ferðast langar og erfiðar leiðir bæði á landi og legi. Til þess að komast
1. Peter Konstantín Schreiber sóknarprestur fæddist í Ozas í Neðri-Slésíu, Þýzkalandi, árið
1858. Hann stundaði guðfræðinám í Róm og tók prestsvígslu árið 1884. Að svo búnu tók
hann þegar til starfa á vegum kaþólsku kirkjunnar í Danmörku. Séra Schreiber kom hingað
til íslands árið 1900 og gerðist sóknarprestur kaþólska trúboðsins í Reykjavík. Hann hvarf
aftur til Danmerkur síðla árs 1903 og starfaði þar til æviloka 1936. Séra Schreiber var athafna-
maður mikill og með afbrigðum ötull til allra starfa. Hér mun hans lengi minnzt í sambandi
við byggingu Landakotsspítalans gamla, en þá gróf hann sjálfur vatnsból sjúkrahússins, og
þótti það hið mesta afrek og lengi í minnum haft.