Andvari - 01.01.1914, Side 12
8
Steingrímur Thorsteinsson.
Steingrímur Thorsteinsson flultisl heim til Rej'kja-
víkur 1872, eftir 21 árs dvöl í Danmörku. Þau ár
hafði hann aldrei komið heim til íslands. Má þó
sjá af sumum kvæðum hans, að heimþráin hefir oft
verið rík. Var hann þá settur kennari við latínu-
skólann. Urðu forntungurnar: latína og gríska, aðal-
kenslugreinar hans. Auk þeirra liefir hann og kent
dönsku, sögu, ensku og þýzku. 1874 var honum
veitt kennaraembætti.
Jafnframt kenslustörfunum hélt Sleingrímur á-
fram uppteknum hætti: að fást við að yrkja og þýða
á íslenzku erlend skáldrit. 1877 kom út »Svanhvít«,
nokkur útlend skáldmæli í íslenzkum þýðingum eftir
Matth. Jocliumsson og Steingrím Thorsteinsson. Eru
i þeirri bók mörg ágæt kvæði eftir heimsfræg skáld
erlend, enda varð hún einkar vinsæl og heíir nú
verið endurprentuð (1913, á kostnað kaupmanns
Jóh. Jóhannessonar).
Af þýðingum hans, eftir að hann íluttist heim,
skal eg nefna:
Saga liinna tíu ráðgja/a og Bachtjars konungssonar
(prentuð í Khöfn 1876).
Indversku sögurnar: Sawitri (prcntuð 1878), Sakunlala
(prentuð 1879) og Nal og Damajanti (prentuð 1895).
Sorgarleikur Shakespeares: Lear kónungur fprentað-
ur 1878).
Robinson Krúsóe, pýðingarágrip (prenlað 1886).
Dœmisögur ejtir Esóp og fleiri höfunda (prentaðar 1904).
Æfintgr og sögur 'eftir H. C. Andersen (tvö bindi,
1904 og 1908).
Nokkur Ijóðmœli ejtir Bgron (sumt af peim áður prent-
að): Bandinginn í Chillon. Draumurinn. Parisína. Mazeppa.
Úr »Ilebrew Melodies«. Úr »I)on Juan«, 1903.
Prjú œfintýri eftir J. L. Tieck (prentuð 1905).
Um þýðingar hans mun óhætt að fullyrða, að
þær séu yíirleitt vandaðar og nákvæmar. En fegurra
og hreinna er þó málið á þvi, er hann þýddi í óbundnu
máli framan af æíinni, en á síðustu þýðingunum.