Menntamál - 01.12.1963, Qupperneq 102

188
MENNTAMÁL
Núverandi lökustu bekkir leysa aðeins á ófullnægjandi
hátt vandamál tornæmra barna (hjálparbekkjarbörn) A
jressu tímabili hefur þó orðið stórmikil bót á einu sviði.
Sérskóli er nú starfandi fyrir mjög tornæm eða vangefin
börn (debile), sem þó hafa venjulegt námshæfi.
Samstarf við skóla og aðra aðila.
Starfsemi Sálfræðideildar skóla er nær óhugsandi án
góðrar samvinnu af hálfu skólanna, enda til hennar efnt
öðru fremur til að styrkja og efla kennslu- og uppeldis-
starf þeirra.
Deildin hefur frá upphafi reynt að efla þetta samstarf
og skapa því farveg. Skólastjórar og annað starfslið skól-
anna hefur líka yfirleitt sýnt samstarfsvilja og tiltrú í sam-
skiptum við deildina. — Starfsfólki deildarinnar er þó ljóst,
að mjög skortir á, að nægilegt samstarf sé milli deildarinnar
og skólanna. Deildin sjálf hlýtur þar að hafa forystu, en
erfitt er um vik, þar eð rannsóknir á einstökum börnum
gleypa mest allan tímann eins og sakir standa. Reynt hefur
verið að efna til heimsókna á ákveðnum tímum í skólana,
en aldrei reynzt unnt að framkvæma þær fyrirætlanir svo
nokkru næmi, sökum tímaskorts. Helzt þyrfti sami sálfræð-
ingur að heimsækja sinn skóla hálfsmánaðarlega og dveljast
í skólanum heila daga, kynnast kennurum persónulega og
vandamálum einstakra bekkja og barna. — Samstarf við
hjúkrunarkonur skólanna gæti einnig orðið mjög árangurs-
ríkt. bær gegna mikilvægu hlutverki, kynnast öðrum betur
ýmsu í uppeldis- og heimilisaðstæðum barnanna, sem varpar
ljósi á vandamál jreirra. Sama gegnir um skólalækna. Við
alla þessa aðila hefur verið efnt til nokkurra samskipta, en
þau eru þó alltof lítil og stopul. Úr Jdcssu verður ekki baítt,
nema starfsmenn dveljist meira út í skólunum, en eins og
stendur er erlitt að sjá, hvernig úr verði bætt, nema með
auknu starfsliði. Þó mun deildin reyna að bæta ráð sitt í
þessu efni, svo sem mögulegt er. —