Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1949, Blaðsíða 64

64
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
2. Jón Ólafur. Þeir voru í sjóhernum í síðasta veraldar
stríði, hver urn sig í þrjú ár.
Auk prests embættisins hefur séra Sigurður sinnt
margþættu starfi. Hann hefur verið í framkvæmdarnefnd
Kirkjufélagsins, Betel nefnd um langt skeið og ritstjóri
Sameiningarinnar síðan 1944. Var um eitt skeið skrifari
Þjóðræknisfélagsins, auk margra annara starfa í sínu um-
hverfi og útávið. Auk þessa liggur mikið eftir hann, sem
hann hefur skrifað í blöð og tímarit. Fjölmargar minning-
argreinar hefur hann skrifað í blöðin um látna Islendinga.
Þýðleiki í orði og hugsun, sem kemur beint frá hjartanu,
einkennir öll hans ritverk.
Frá borði lífsins, á veraldar vísu, hefur hann ekki borið
stóran hlut, frekar en margir andans menn meðal Islend-
inga, enda ekki eftir því sótzt. Hann hefur tekið því sem
skapadómur lífsins hefur úthlutað honum. Aldrei kvartað
eða möglað um sitt hlutskifti og verið þakklátur bæði við
Guð og menn. Hann telur sig hafa verið gæfumann. Kon-
ur hans hafa verið göfugar og mikilhæfar og börnin góð
og mannvænleg. Hann hefur sagt mér, að ekki geti hann
hugsað sér indælla starf, en að vera prestur meðal íslend-
inga. “Eg hefi alltaf starfað hjá ágætu fólki,” segir séra
Sigurður.
Frú Ingibjörg er alkunn fyrir starf sitt í félagsstarfs-
semi íslendinga og þá sérstaklega í Bandalagi Lúterskra-
kvenna, þar sem hún hefur lengi haft forystu. Hún er
göfug kona og mikilhæf og séra Sigurði sannur samverka
maður í tuttugu og sex ár og honum ljósgeisli á braut lífs-
ins. Og kunnugir segja, að sannari móður sé ekki hægt
að hugsa sér. Það mun vera sannmæli, sem kunnugir hafa
sagt mér, að þeirra hjónanna innsta þrá sé að heimili
þeirra beri birtu og yl frá sér út í mannlífið og til þeirra
sem þar koma, en einkum til þeirra, sem eru vina og at-
hvarfs fáir.
Þegar eg hugsa um séra Sigurð, finnst mér alltaf and-