Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1949, Blaðsíða 78

78
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
er grynning mjög fiskisæl, en lítil ummáls. 2) Botn er þar
með afbrigðum óhreinn. 3) Fiskur sá, sem þar veiðist, er
rauður mjög (þaralitaður). Þykir einkennilegt að draga
þarafisk úti á reginhafi, öðruvísi en þaraleginn grunnfisk,
einnig er hann misjafn að stærð. Heilagfiskis verður oft
vart á þessum slóðum.
Kolbeinsey virðist vera að minnka, af völdum ísreks
og sjávargangs, og líkindi em til, að eftir 2—3 hundmð
ár verði hún algerlega úr sögunni. Margt bendir til, að
eyjan hafi myndast við eldgos. I henni er eingöngu basal-
thraun, mjög eldbrunnið, með óteljandi hellrum og skor-
um. Jarðvegur er þar enginn, né jurtagróður af nokkru
tagi. Að austan og vestan er eyjan afar brött, svo það
mætti heita veggur.
Gamlir hákarlamenn, sem veiði hafa stundað í nánd
við Kolbeinsey, telja misdýpi þar geipilegt í nánd við
hana, eins og skiftist á klettafjöll og djúpir dalir. 4)
Gmnnsævispallur sá, er eyjan stendur á, nær all langt til
suðurs, og breikkar eftir því sem fjær dregur, en til norð-
urs skerst hann í odda, sem er aðeins nokkur hundruð
faðma frá eyjunni, en þá snardýpkar á þrjá vegu, eins og
þar væri klettafjall eða annes.
1 þann tíma sem fsland byggðist, hefir eyjan verið
miklu stærri ummáls en nú er. Og sökum þess, að hún er
einstakur klettur úr hafinu, og hennar er snemma í sögum
getið, er ekki úr vegi að greina frá henni, eftir þeim
sagnaheimildum, sem fyrir hendi eru, og frásögnum sjón-
arvotta frá yngri tímum.
2) Heitir “Groves Bank”.
3) Færeyingar hafa fundið þar tind, eða nibbu, þar sem aðeins
er 5 faðma dýpi, hættulegt veiðiskipum í stórsjó vegna brotsjóa.
En dýpið á aðalgrynningunni er 12—30 faðma.
4) Mælt hefir verið og sett á sjókortið 395 metra dýpi rétt
vestur af eyjunni.