Prestafélagsritið - 01.01.1922, Page 40

Prestafélagsritið - 01.01.1922, Page 40
36 S. P. Sívertsen: Prestafélagsritið. Hverjar hafa afleiðingar þess orðið, hvort mönnum hefir tekist vel eða illa að tileinka sér bjartsýni kristindómsins? Þær hafa ótvírætt verið miklar og margvíslegar. Því svaríara sem menn hafa litið á þessa tilveru, þennan eymdadal, þetta vesala jarðlíf, sem altaf færi versnandi, því meir hefir það komist inn í hugi manna, að allar framfarir hér í heimi á andlegu sviði væru árangurslitlar, að öll starf- semi til fullkomnunar mannkyninu væri að vinna fyrir gíg, nema að því leyti, sem guðræknin og alt það, sem af henni væri sprottið, ætti í vændum endurgjald sitt í komandi heimi. Slíkri svartsýni hefir fylgt vonleysi um sigur hins góða hér í heimi. Menn hafa þá álitið, að Guð léti margt afskiftalaust, leyfði margt, þótt gagnstætt væri vilja hans. Hið einasta, sem þeim var unt að gera, er þannig hugsuðu, var að þreyja þolgóðir til umskiftanna miklu með dauða og dómi. Slíkur hugsunarháttur hlaut að lama framkvæmdarþrek manna og andlega framtakssemi. Góðkunni norski presturinn Thv. Hlaveness lýsti þessu ástandi samkvæmt sinni reynslu í fyrirlestri, er hann hélt árið 1906. Honum farast svo orð: »Ekkert hefir jafngreinilega sannfært mig um annmarkana á kristindómi vorra tíma sem það, að hann býr mönnum fremur lífsþreytu en lífsgleði. — Eða er því ekki svo farið? — Einkenni alls þorrans þeirra andlegu söngva, sem mönnum er ljúfast að syngja, er óskin að losast sem allra fyrst úr þessum heimi, til þess að geta notið sælla og betra lífs á himnum. Þessu samsvarar þá líka andinn, sem drotnandi er innan flestra kristilegra mannflokka og sá »tónn«, sem þar ber mest á. Hér ber yfirleitt lítið á gleðinni yfir störfum lífsins, lítið á eldmóði yfir því, sem hreyfir sér í tím- anum. Miklu fremur er á alt slíkt litið með tortryggni. Alstaðar hafa menn veður af vantrú og óguðleika. Það er blátt áfram orðið sem faraldur meðal margra presta og innan margra kristilegra mannflokka, að vera sífelt að stagast á því og kvarta yfir því hve »tímarnir séu vondir« og að lýsa spillingu
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174

x

Prestafélagsritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Prestafélagsritið
https://timarit.is/publication/489

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.