Eimreiðin - 01.01.1927, Síða 82

EIMREIÐIN
Gordon Bottomley.
Ekki verður hjá því komist að geta þeirra skálda og rit-
höfunda enskra, sem unna íslenzkum fræðum og bókmentum,
þegar ritaðar eru greinar, sem ætlaðar eru áhugasömum Is-
lendingum til fróðleiks um nútíðarbókmentir Englendinga.
Sérstaklega er þó ástæða til að geta þeirra, sem fundið hafa
yrkisefni á Islandi og lagt allan hug á að klæða þau í ensk-
an búning. En þetta er ekki nýtt fyrirbrigði í enskum bók-
mentum. Um það munu menn fljótt sannfærast við að lesa
skemtilega og fróðlega ritgerð eftir Conrad Hjalmar Nordby.
Sú riigerð heitir The lnfluence of Old Norse Literature upon
English Literature ]) (Áhrif forn-norrænna bókmenta á enskar
bókmentir). Því miður var höfundi þeirrar ritgerðar ekki unt
að taka til meðferðar íslenzk áhrif á enska höfunda frá dög-
um William Morris. Af þeim má meðal annars nefna Maurice
Hawlett. Hefur hann samið fjöldamörg söguleg rit í skáld-
sagnaformi, en síðari ár æfi sinnar sótti hann yrkisefni sín
ýmist í grískar bókmentir og sagnir eða í sveitalíf á Eng-
Iandi. En í hjáverkum sínum sneri hann mörgum íslendinga-
sögum á ensku í skáldsagnaformi. Sömuleiðis má nefna ljóð-
skáldið John Masefield. Auk ljóða sinna hefur hann samið
stutt leikrit The Locked Chest (Læsta kistan); efni þess er
atburður einn í Laxdælu. Fáir eru þeir þó af nútíðar-rithöf-
undum enskum, sem hafa orðið snortnir jafndjúpum áhrifum
frá Islandi og skáldið Gordon Bottomley. Eftir hann er The
Riding to Lithend (Reiðin heim að Hlíðarenda), sem ég mint-
ist á f síðustu grein minni í Eimreiðinni, og er það ætlun
mín nú í þessari ritgerð að fara um það fleiri orðum.
Skáldið hefur átt því láni að fagna um dagana að vera
laus við efnalegar áhyggjur og stríð það og strit, sem þeim
fylgir. Að því leyti er ólíkt á komið með honum og mörgum
öðrum enskum rithöfundum, sem nú eru viðurkendir og orðnir
efnalega sjálfstæðir. Gordon Bottomley fékk að erfðum álit-
1) New Vork, The Columbia University Press, 1901.