Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 42
38
BÚNAÐARRIT
■og minna gróinn og grasi vaxinn. Á mestum hluta
þessa svæðis er kominn viðunanlegur sauðhagi, og vest-
ast á sandinum, þar sem fyrst var veitt á, er gróðurinn
samvaxinn og langmestur.
Sá sem hvatti til að byrja á þessu verki og stóð
fyrir því fyrstu árin var Sæmundur heit. Eyjolfsson. —
En sá sem fyrstur benti honum á þetta, mun hafa verið
þáverandi sýslumaður í Skaftafellssýslum, Sigurður Olafs-
son sýslumaður í Kaldaðarnesi. Tilgangurinn með þess-
ari áveitu, var fyrst og fremst sá, að komast að raun
um, hvort auðið væri að græða upp sanda með vatni,
og í öðru lagi, ef þessi tilraun heppnaðist, að hindra
með því sandfok á nokkrar jarðir, þar á meðal jarðir í
Landbrotinu. Telur sýslumaðurinn í Skaftafellssýslum í
bréfl til búnaðarfélags Suðuramtsins, dags. 9. apríl 1889,
að það séu 12 jarðir er næstar liggja sandinum er verði
„árlega fyrir skemdum af sandfoki". — „En takist að
græða upp sandinn", bætir hann við, „er full ástæða til
að ætla, að jarðir þessar mundu ná sér aftur“. Og
reynslan hefir sýnt, að svo er, því síðastl. 10—12 ár,
heflr enginn sandur, svo teljandi sé, fokið á þessar jarðir.
Þær hafa þar á móti gróið upp og batnað síðari árin.
Fram að þessum tíma er búið að verja til Stjórnar-
sands ávoitunnar nálægt 5000 kr., auk vinnu og ferða-
kostnaðar þeirra manna, er hafa haft umsjón með verk-
inu fram að 1903. — En nú er svo komið, að aðfærslu-
skurðurinn hefir skemst stórkostlega, og tneðan eigi er
gert við þær skemdir, verður eigi veitt á sandinn.
Kostnaðurinn við að endurbæta skurðinn svo, að vatninu
úr Stjórn verði veitt á, mundi nema alt að 1000 kr.
Auk þess þarf að endurbæta garðana á sandinum, og
hlyti sú aðgerð að kosta 200—300 kr.
Skaftártungan liggur vestur af Síðunni meðftam
fjöllunum. Buendur eru þar 16, og búa flestir vel að
sagt er. Þar eru sauðlönd góð og fé vænt. Bunaðar-