Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 230
224
BÚNAÐARRIT.
Jafnt því sem ráða má af hinum friðuðu skógum,
hvernig takast muni að græða upp skóg, má og greini-
lega sjá, að hvaða brunni ber ef ekkert er gert, þegar
litið er á landið umhverfis hið umgirta kjarr. Þegar
manni verður litið á þessar uppblásnu hlíðar, þar sem
uppþlásnu svæðin jafnast við hin grónu að víðáttu, kemur
manni til hugar að ísland mundi ekki hafa bygst fyrir
1000 árum, ef það hefði litið út þá eins og nú.
Á Vöglum í Fnjóskadal, er stjórnin hefir nú keypt,
má sjá eitthvert hið ljósasta dæmi bæði upp á blómleg-
an skóg og fulla gjöreyðingu hvað við hliðina á öðru.
Skógurinn lítur út fyrir að verða fallegur bæði utan og
innan við girðinguna og þegar er farið að sjást hve holt
er að gishöggva skóginn, svo framtíðarvonirnar eru hinar
beztu. En rétt norðan við skóginn er jarðvegurinn
grýttur og gróðurlaus; þar var skógur fyrir 50 árum.
Hinum megin í dalnum blasa við blásnar hlíðar svo langt
sem augað eygir; þar eru blásnu svæðin jafnstór eða
stærri en grónu svæðin. Eg leiði hjá mér að segja af
eða á um það, hvort hin uppblásnu svæði verði grædd
upp eða ekki, því engar tilraunir hafa enn þá verið gerðar
í því efni, en aftur á móti má fullyrða, að það land sé
græðandi, sem ekki er örfoka. Hitt er annað mál, hvort
vinnukrafturinn er nægilegur og hvort alþýða manna er
fús á að vinna að skóggræðslu og skilur hve mikilshún
er verð. Þó verður að ganga út frá því sem gefnu, að
þetta alt saman sé fyrir hendi, eða komi að minsta
kosti innan skamms, ef skipulag á að komast á skóg-
mál íslands.
Kjörr þau og skógarleifar, sem nú eru, hafa hjarað
þannig, þrátt fyrir illa meðferð í íjöldamör'g ár. Ýmsir
hafa rætt og ritað áður um hina illu meðferð og get eg
því verið stuttorður um hana. Ungviðið hefir bitist hvað
eítir annað, en hafi það, af hendingu einni, notið friðar
í 4—5 ár, hafa komið upp smárunnar, toppsprotar þeirra
hafa svo bitist hvað eftir annað, en nýir rótarsprotar