Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 108
104
BÚNAÐARRIT
III.
Þá er að minnasl lítið eitt á garða. Þeir eru venju-
lega með þrennu móti: Grjótyarðar, garðar úr torfi
og grjóti, oq hnausum,
Þess verður að gæta, eftir því sem hægt er, að
velja sem fastastan jarðveg undir þá, sér í lagi grjót-
garða. Forðast, þarf sem má, að leggja þá með halla.
Viðsjált er og að hiaða, garða á freðna jörð. nema slétt
grund sé.
Grjótgarðar tvíhlaðnir standa bezt ef þeir eru eigi
hafði.r þykkri en svo að hleðslur bindist saman frá báð-
um hliðum. Gott er ef grjótið ieyfir að hafa steina
ofan á undirstöðunum, sem þverbinda yfir garðinn, er
þá síður hætt við að þær raskist eða garðurinn klofni.
Draga verður garðinn talsvert að sér, einkum ef grjótið
er slæmt. Varast ska) að láta smágrjót innan í garðinn
milli hleðslanna, nema nauðsynlegt sé, til að skorða
með hleðslustelna, því það smá þokast niður eftir garð
inum og klýfur hann með tímanum. Þó má mikið
koma í veg fyrir það, ef þess er vandlega gætt, að þeir
liggi á fastri undirstöðu, en geti ekki fleygast niður á
við af þyngsiunum ofan frá. Best, ver garðurinn ef hann
er þunnur að ofari, því þá eru skepnur hræddari við að
hlaupa á hann. Varast verður að hugsa of mikið um
að láta sléttu hliðar steinanna snúa út í garðinum, því
vel getur hann í heild sinni litið vel út, þó lítið sé um
laglegar h'.iðar, ef þess er gætt, að nibbum st.einanna
beri vel saman, þegar sigtað er eftir garðinum. Þykkt
garðsins verður að fara nokkuð eftir grjótstærðinni, og
varla er gerandi að hafa hann þynnri en 13/4—2 fet
um undirstöður.
Þegar lagðar eru undirstöður, hvoi't, sem heldur er
á vegg eða garði, eftir snúru, er best a,ð strengja snúr-
una yfir og sigta steinana við snúruna um leið og þeir
eru lagðir undir henni. Gerir lítið til þó ólögulegir
steinar standi dálitið meiia fram úr, svo gott sæti fáist