Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 288

282
BÚNAÐARRITIÐ
eldina, þar á meðal að strokka. Og einstaka hæta því
við, að þær fái minna smjör til heimilisins en áður,
Þegar alt er athugað betur, hygg eg að þessi skoðun
sé bygð á misskilningi. Að ímynda sér að áflrnar verði
ónýtar, nær ekki neinni átt. Óskemdar góðar áfir eru
bæði auðmeltar og holl fæða, hvernig sem þeirra er
neytt. Einnig eru þær góðar handa kálfum, svínum
og folöldum. Það verður auðvitað að fara vel með
áfirnar eftir að þær koma heim, hella þeim strax í
hreina fötu og halda þeim köidum þar til þær eru not-
aðar. Ekki get eg trúað því, að húsmæðurnar sakni
þess í alvöru að þurfa ekki að strokka. Þegar nú þess
er gætt, að alstaðar er kvartað um fólksskort, þá lægi
næst að ætia, að þær yiðu því fegnar að losna við
smjörverkunina. Það er einnig ólíkt hyggilegra að láta
1—2 stúlkur annast þetta sama verk, sem áður var
unnið af 30—70 húsmæðrum, og tók fleiri og færri
stundir daglega. En ástæðan hjá húsmæðrunum mun
nú vera sú, að þegar allur rjóminn er fiuttur til rjóma-
búanna, þá hafa þær mist yfirráðin yfir smjörinu og
eiga því óhægra með að farga burtu, selja eða gefa,
eins og áður, eitt og eitt pund af smjöri, ef þeim lá
á. En þetta á ekki að gera þeim neitt til, því ef hús-
bóndinn er sá sem honum ber að vera, þá ætti hann
að sjá um, að húsmóðirin hafi það, sem hún þarf með,
og það því fremur, sem hann að jafnaði fær meira fyr-
ir smjörið en áður.
Ef einhver húsmóðir ímyndar sór það, að smjörið
verði meira með því, að strokka heima, í stað þess að
senda rjómann til rjómabúsins, þá er það algjörlega
rangt. Það hefir komið í ijós við margar tilraunir, að
það fæst meira smjör úr sýrðum rjóma en ósýrðum
rjóma, og er talið, að sá mismunur sé 1 pund úr 100
pd af rjóma. Þykist einhver hafa orðið þess var, að
smjörið yrði minna á rjómabúinu heldur en heima, þá
er það vanalega þeim sjálfum að kenna. Á búunum er