Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 173
GRÓÐRAR- OG JARÐVEGSRANNSÓKNIR 167
brennisteinssýru, en þriðjungi minni fosfórsýru. Af skað-
legum efnum var ögn af óbundnum sýrum og talsvert
af einveldissamböndum af járni.
Fitjabakkar. Utanvið gulstararengið, er nú var getið,
eru allmikil fitjasvæði. Urn gróður þeirra er getið hór
að framan. Til þess að fá vitneskju urn jarðveginn í
fitjunum tók óg allmörg sýnishorn til rannsóknar, og var
efsia lagið (1—40 cm.) og lagið í 160—200 cm. dýpi
rannsakað efnafræðislega (sjá efnarannsókn, fyrstu töfl-
una, V og VI). Jarðvegur þessi er, það sem vér köll-
um leir í mæltu máli; dýptin er hór um bil 4 metrar.
Neðanundir leir þessum er mólag, sem kemur í ijós í
vognum og er þess getið hór á undan. Efnasamsetn-
ingin sóst best í töflunni. Moldefni (-)- bundna vatninu)
eru hér um bil jafnmikil (10—12%) í efsta og neðra
iaginu. Hoidgjafinn er minni en í hinum jarðvegsteg-
undunum, er getið hefir verið; í efra iaginu er hann
0,47%, eh í því neðra 0,54%; ryð og leirjörð er nokk-
uð svipuð og í hinum jarðvegstegundunum, en kalk er
miklu meira, 2,43% i efra laginu, en 3,69% í neðra
laginu. Magnesían er 0,94% í efra laginu, en 0,69% í
neðra laginu og er hún aðeins meiri í gulstararenginu
(sjá töflurnar). Brennisteinssýran í efra laginu (0,12%)
er svipað og í harðvellinu, en í neðra iaginu (0,39%)
nálgast hún meira mýrarnar. Fosfórsýra er litil og þó
meiri i efra laginu (0,05%), en í neðra laginu (0,02°/o)-
Vatnsmýrin í Reykjavík er á talsverðu breytinga-
stigi, því að bæði hefir verið mikill mógröftur um langan
aldur í mýrinni og nú upp á síðkastið hafa skurðir verið
grafnir í sumum jarðarsvæðunum til að þurka efstu jarð-
lögin. Gróður er mjög rir og auðsjáanlega að breytast
víða. Þúfunum fram með jöðrunum svipar nokkuð til
móagróðurs, og grastegundir eru sumstaðar farnar að fær-
ast í lautirnar. Þar sem jarðvegurinn er ber á þuru