Búnaðarrit - 01.01.1906, Blaðsíða 225
BÚNAÐARRIT
219
þá þvera og endilanga, þótt víðáttan væri háif raila. En
þá komu friðunarlögin út og kom þá á skjót breyting.
Hinir blómlegu beykiskógar, er nú eru í Danmörku, eru
að mestu ieyti komnir upp eftir 1805. Það ár er merk-
isár í skógræktarsögu Danmerkur.
Ljóst dæmi þess, hvernig skógarnir voru fyrrum, má
sjá enn þann dag í dag í Dýragarðinum fyrir norðan
Kaupmanna-höfn; þar ganga rádýr og aðrar skepnur eru
þar og á beit á sumrin. í skógi þessum er ekkertung-
viði því skepnurnar bíta hverja plöntu, sem upp kemur,
og væri hann látinn eiga sig, mundi hann smámsaman
hverfa, því ekkert ungviði væri til að fylla í skarðið,
þegar trén væru höggvin eða dæju af eili. Skóginn verður
að yngja upp á ákveðnum svæðum og eru þauvanalega
umgirt. Að 12—15 árum liðnum eða þegar ungviðið
er orðið svo hátt, að skepnurnar ná því ekki, er girð-
ingin tekin burt og notuð annarsstaðar.
Dýragai ðurinn er raunar örlítill og kostnaðurinn við
girðingarnar er alls ekki tilflnnanlegur fyrir ríkið, en
öðru máli er að gegna þegar ræða er um að vernda
skógleifar og rækta skóg af nýju í víðáttumiklu iandi
eins og íslandi, þar sem fé og hestar þúsundum saman
ieika lausum hala mestan hluta ársins og reika um stór
svæði án nokkurrar gæzlu. Er svo stendur á er með
öllu óvinnandi verk að girða, og það ekki einungis af
þeirri ástæðu, að kostnaðurinn mundi veiða afarmikill,
heldur og af hinu, að viða yrði gengið of nærri notkun-
arrétti bænda. Svo er nefnilega mál með vexti, að skepn-
urnar leita skjólanna er vont veður kemur yflr þær í
fjailahlíðunum, og skjólin er einkum að flnna í kjörrun-
um; þá er og á hitt að iita, að hagbeit er að eins að
finna í kjörrum þegar jörð leggur skyndilega undir snjó.
Sé nú bændum þeim, sem eiga því láni að fagna að eiga
einhver kjörr, bannað að nota þau, verður að ætla þeim
bætur fyrir. En hvernig ætti þá að fara að því að hafa
nægilega trygt eftiriit á öllum þeim stöðum, svo fuil