Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 28

2(5
Hlín
til vegna þessa barnasjúkdóms, því er hún sjálf varð full-
tíða kona og giftist, fæddi hún 3 andvana börn.
Eftir nokkurra ára sambúð þeirra Þórarins og Þórunnar
veiktist Þórarinn og andaðist eftir stutta legu. — Nú stóð
Þórunn eftir ekkja. — Stjúpbörn liennar voru nú orðin
fær um að bjarga sjer sjálf, brá hún því búi og flutti með
veika barnið heim til foreldra sinna. En þá var síra Hjör-
leifur fluttur í annað prestakall, sat nú á Tjörn í Svarfað-
ardal. — Á þeim árum mun ekki hafa verið leikur að fara
með veikt barn og reiða i kjöltu sinni alla leið austan af
Jökuldal og vestur að Tjörn í Svarfaðardal. — Ljósa ljet
nú sjaldan farartálma aftra ferðum sínum, enda sterkur
þáttur í fari hennar að kunna ekki að hræðast. Til dæm-
is leit hún aldrei á vötn, sem hún þurfti að komast yfir,
og þótt lnin væri þess viss að liún yrði að ríða á bullandi
sund, var jrað ekki neinn farartálmi ef hesturinn, sem hún
reið á, var traustur.
Eftir komu sína að Tjörn kunni hún því lítt að liafa
ekki eitthvert sjálfstætt starf með höndum, tók hún sig þá
til og lærði 1 jósmóðurfræði að þeirrar tíðar hætti. — Varð
hún ljósmóðir í Svarfaðardal og gegndi því embætti á
meðan heilsa leyfði, alls 40 ár. — Þetta starf ljet lienni vel,
því hún var sköpuð til að fórna sjer fyrir aðra, og það veit
jeg, að ekkert veður hefði getað aftrað henni frá að vinna
sín skylduverk. — Það liafa sagt mjer menn lieima í Svarf-
aðardal, sem sjálfir höfðu verið fylgdarmenn hennar, að
þó þeir liefðu talið veðrið ófært og áfanganum yrði ekki
náð, hefði ljósa ekki hluStað á þá og haldið ótrauð áfram,
og þá var ekki hægt annað en láta hana og Guð ráða, og
altaf slampaðist það af, þó oft væri verið í villum lengri
eða skemri tíma.
Það sagði ljósa mjer sjálf, að oft hefði það komið fyrir,
þegar hún hefði farið höndum um sængurkonurnar, að
útlitið hefði verið þannig, að hún hefði talið það yrði
ekki á sínu færi að bjarga konu og barni. — Á fyrstu ljós-
móðurárum liennar var enginn læknir nær en á Akureyri,