Hlín - 01.01.1953, Síða 64

62
Hlin
fram alt, ekki missa jafnvægið á skapsmunum sínum, því
þá er samlíf heimilisins í voða statt. Það er líka oft svo, að
mörgum verður þetta ofraun af eigin mætti.
í Guðs orði eigum við undurfagra og lærdómsríka
sögu, sem snertir húsmóðurstörfin alveg sjerstaklega. —
Það er sagan um Mörtu og Maríu.
Sagan er, eins og svo margar af frásögnum Biblíunnar,
svo einföld og skýr, að það er eins og við sjáum hlutina
gerast fyrir liugarsjónum okkar. — Jesús kernur í heim-
sókn til systranna. — María notar þetta dásamlega tæki-
færi og sest við fótskör hans, en Marta er önnum kafin. —
Marta liefur áreiðanlega verið ein af þessum gestrisnu og
starfsömu húsfreyjum, sem við (511 berum í rauninni
mikla virðingu fyrir, en eitt vantaði hana, og það var að
gefa sjer tíma til þess að muna eftir því Eina nauðsynlega.
Hún hafði bókstaflega talað svo mikið að gera, að hún
mátti ekki vera að því að setjast við fótskör Frelsarans, og
það er ekki laust við ergelsi í röddinni, þegar hún ávarp-
ar Jesúm og segir: „Herra, Jiirðir þú ekki um það, að systir
mín Jætur mig eina ganga um Ireina, seg þú lienni að
Jijálpa mjer.“ — Við skulum taka vel eftir svari Frelsar-
ans: „Marta, Marta, þú ert áhyggjufull og mæðist í
mörgu, en Eitt er nauðsynlegt, María hefur valið góða
lilutann og liann skal ekki verða tekinn frá'henni.“
Hvaða erindi Iiefur þessi frásaga til okkar í dag? —
Hvað skyldu þær vera margar húsmæður nútímans, sem
bilast á taugunum í daglegu annríki og striti, vegna þess
að þær hafa gleymt því að Eitt er nauðsynlegt, en það er
að þekkja Jesúm Krist og þá lijálp, sem lrann einn getur
veitt í stritsömu starfi. — Jesús, hinn mikli læknir allra
lýða, vissi vel, að {rað sem Mörtu vantaði var ekki líkamleg
lijálp heldur andleg. — Hann vildi með öðrum orðum
minna Mörtu á þá dásamlegu lrvíld, sem í því felst að
geta losnað við áhyggjur og kvíða komandi dags, því
áhyggjurnar fyrir morgundeginum gera ekki annað en
draga úr starfskröftum okkar daginn í dag. — En til þess