Hlín - 01.01.1953, Qupperneq 59

Hlín
57
í sambandi við málfar þessarar konu má geta þess, að
hún las altaf talsvert mikið, og meira en að líkum lætur.
Voru það einkum góðar innlendar bækur, sem hún las og
svo vitanlega Ritningin. En úrtíninginn ljet hún eiga sig.
Ekki var Olína fljót til vináttu, en trygð hennar brást
aldrei, þar sem hún festi rætur. Bendir það á forna, ís-
lenska íhygli og festu. — Söngelsk var hún mjög og hafði
bæði mikil hljóð og fögur fram á elliár. — Þrifin var hún
og hirðusöm svo að af bar, gætti þess ekki síður innra en á
yfirborði. — Skáldið segir, að hin sanna kurteisi komi að
innan, öllu siðdekri æðri, sem utan að lærist. Það er svo
með fleiri kosti og einnig þrifnaðinn. — í höndum sumra
kvenna verður alt hreint, þó í koturn búi. Við aðrar loðir
sífelt einhver óhugnaður, þó að skrauthýsum ráði, þó
yfir hann sje lögð blæja tildurs og hjegómaskapar.
Oft liafði Olína lítið fyrir framan hendurnar, en jeg
held að engan liafi borið svo að hennar garði, að honum
fyndist ekki, að hann setjast þar að ljúflegustu kræsingum,
þannig var hagsýni hennar og lagni háttað.
Af því, sem jeg hef þegar sagt, er það ljóst, að hún var
gædd miklum og margvíslegum hæfileikum. — En — varð
svo nokkuð úr þessum kostum? Köfnuðu þeir ekki í striti
og fásinni þröngra lífskjara, án þess að bera sýnilega
ávexti til nytja og fegrunar í mannlífinu?
Þannig myndi kannske ókunnugur spyrja. En enginn,
sem til þekkir myndi mæla slíkt. — Þó að við, sem hjer er-
um stödd á þessari stundu, vitum flest glögg deili á lífs-
starfi þessarar konu, kemst jeg þó ekki hjá að svara þess-
um spurningum að nokkru ,enda er mjer það ljúft.
Þau hjónin, Olína Ólafsdóttir og Vigfús Jósefsson,
eignuðust 10 börn. Af þeinr komust 9 á fullorðinsaldur. —
Jeg held að flestum rnyndi veitast Jrungt að leysa slíkt
starf af hendi við sömu skilyrði. — Jörð sú, er þau bjuggu
lengst á meðan börnin voru í ómegð, er nú í eyði. Þykir
hún svo harðbýl, að enginn treystir sjer til að komast Jrar
sómasamlega af, þó minna hafi á framfæri sínu, en Jressi