Hlín - 01.01.1953, Blaðsíða 40

hvernig heldur þú að mjer liði, e£ einhver tæki þau öll frá
mjer í einu?“ — Fleira sagði hún ekki, en jeg lief aldrei
tekið öll eggin síðan frá nokkrum fugli og oftast ekkert.
Húslestra ljet móðir mín lesa, eða las sjálf, þar til hún
varð sextug, að við börnin hennar færðum henni að gjöf
útvarpstæki, og eftir það slepti hún aldrei útvarpsmessu,
ef hún á annað borð heyrðist. — Aldrei var svo mikið að
gera, að húslestri væri slept af þeim ástæðum.
Jólin heima hjá mömmu og pabba gleymast aldrei, þá
sungu þau saman jólasálmana og annaðhvort þeirra las
lesturinn. — Allir fengu jólagjafir; sem fyrstu árin var
sjaldan afinað en kertin og einhver nýtileg flík, t. d.
bryddir skór — og svo sálmasöngur og sögur um Jesú-
barnið.
Jeg held, sem betur fer, að engin kona þessa lands þurfi
nú, eftir erilsamt dagsverk, að setjast við áð gera við skó
eða gera skó á 8 börn og svo manninn sinn, og efnið ef til
ekki annað en sauðskinn eða hlýraroð, — og svo ef til vill
þurka nokkuð af plöggum undir sjer í rúminu.
Þrátt fyrir óhemju mikið og næstum óskiljanlegt starf,
las móðir mín rnikið, t. d. öll dagblöðin, sem þá komu.
Hún fylgdist vel með stjórnmálum, og sat aldrei heima á
kjördegi, eftir að hún fjekk kosningarrjett, og hún hafði
sínar skoðanir, hvað sem leið skoðun okkar barna hennar,
það var okkar einkamál. — Hún taldi sjer ekkert mann-
legt óviðkomandi, og hikaði ekki við að láta sína skoðun
í ljósi. — Hún sat sjálf á kaupfjelaga- og sveitarfundum
eftir lát manns síns. Hún gekk í kvenfjelag, er það var
stofnað í sveit hennar, og sat alla kvenfjelagsfundi, ef liún
fjekk boð um þá í tæka tíð. — Hún las Norðurlandamálin
öll og hafði fult gagn af. Islensk skáldrit og ljóð las hún
og átti töluvert bókasafn. Ljóðabók Kristjáns Jónssonar
og Jónasar Hallgrimssonar kunni hún utan að. —
Einar Benediktsson, Hannes Flafstein, Matthías Jochums-
son og fleiri eldri skáldin voru henni að skapi. — Skáld-