Hlín - 01.01.1953, Blaðsíða 76

71
Hlin
þær að sjer og helga þær með krafti anda síns. — Ástvin-
um er þá svo kært að leyfa börnunum að koma til frelsar-
ans undir þeim vitnisburði, að slíkum heyri Guðsríki til.
— Þannig er þeim á ómálga-aldri búin heilög skírn.
Kært má það þá líka vera að kynna þessum ungu blóm-
um Guðs akurs gæsku hins himneska föður, þegar líkams-
og sálarþroski þeirra getur tekið á móti þeirri fræðslu,
birta þeim vilja hans og innræta þeim hlýðni við hann í
lotningu og elsku. — Og jeg veit, að ýmsum er þetta svo
kært, að þeim þykir hátíðarbragð að því að heyra nokkurn
vott fræðslu og þekkingar barna sinna í þessu efni á hin-
um blessaða degi, er þau staðfestu skírnarsáttmálann. —
Þessi framburður barnanna hefur líka um fleiri aldir
tíðkast í þjóðkirkju vorri, þótt nú sje hann sumsstaðar að
leggjast niður, og skal mjer ljúft að halda honum við,
meðan trúargleði ástvinanna mælir með því.
Við skulum þá, kæru biirn, renna liuga yfir nokkrar
greinar kristindómsfræða okkar, og bið jeg ykkur að svara
þeim spurningum, sem jeg legg fyrir ykkur, eftir því sem
hjartans tilfinning ykkar og skilningur, þótt veikur sje,
mælir með. Guðsandi leggi trúarorð hans á tungu ykkar.
Þótt nú hafi verið leitað úrlausnar hjá ykkur, kæru
bcjrn, á nokkrum fræðiatriðum kristindómsins, þá er það
eigi svo að skilja, að það þýði eða gildi sem nokkurt próf
á sjálfri kristindóms tilfinningu ykkar. — Jeg veit að
kunnátta ykkar í lærdómsgreinum er nokkuð mismun-
andi, — gefur víða góðar vonir, annarsstaðar máske þroski
tæplega enn til staðar, svo nóga lijálp veiti. — En greind
og næmi er ekki eini nje aðal-mælikvarðinn, þótt í þessu
liggi líka gleðileg og hjálpandi Guðs gjöf. — Eins og þið
vitið lítur Guð einkum á hjartalagið. Þar á heima sú eign,
sem mestu varðar, að lionum sje helguð. — Þið munið, að
frelsarinn okkar lýsti yfir því, ltver væri kjarninn í lög-
málum og boðorðum Guðs — sá að elska Guð af öllu
hjarta og náungann eins og sjálfan sig. — Elskan til Guðs