Hlín - 01.01.1953, Page 117

Hlin
115
Erindi
flutt d afmæli „Hringsins“ í Stykkishólmi af
KRISTJÖNU HANNESDÓTTUR, kennara.
Þegar mínar kæru samnefndarkonur dæmdu mig til að
tala li jer, varð mjer á að spyrja: „Um hvað á jeg eiginlega
að tala?“ Og mjer var svo sem fljótlega svarað,: „Þú skalt
bara segja ferðasögu — eða tala um daginn og veginn.“ —
Jeg fann að þetta var nú líklega besta ráðið, og hugðist
að halda mig við það. — Það þykir gott efni í útvarpi og
blöðunr, að vísu eru það oftast karlar, sem um það fjalla,
en jeg hygg, að dagur og vegur kvenna, sje engu ómerki-
legri en karla. Munurinn er samt sá, að þeirra leiðir,
flestra, liggja innan þröngra veggja heimilanna. Þar hafa
þær haft lmg sinn og störf, og því eðlilega mest um þau
talað. — Hvort þessi dagur og vegur kvennanna er þjóð-
fjelaginu nokkur nauðsyn, sjest best á því, að þar sem hús-
freyjuna og móðurina vantar, er í raun og veru ekkert
heimili. — Heimilið er ríki húsfreyjunnar, ríki, senr hún
að mestu skapar og stjórnar — nokkurskonar smáríki í
ríkinu, — og undir þessum smáríkjum, hag þeirra, anda
og áhrifum, er lieill þjóðarinnar komin. — Því virðist
mjer vegferð kvenna engu ábyrgðarminni eða þýðingar-
minni en karla. — Allar hugsandi konur nrinnast þessa,
livaða stöðu eða störfum sem þær annars gegna. — En þó
að heimilið sje Jreirra aðalstarfssvið, Jrá er gott til Jress að
vita, að Jrær, með áhuga og dugnaði, geta einnig sameinað
kraftana til stuðnings opinberum málum — líknarstarf-
semi og menningar. — Það er Jrað, sem Jretta okkar fjelag
hefur gert og gerir. Þessvegna komum við nú saman á af-
mæli Jress og gleðjumst, og þökkum fyrir hvert ár, sem
Jrað getur starfað með góðum árangri og í góðum anda.
8*