Morgunn - 01.06.1934, Qupperneq 86

80
M 0 R G U N N
mælti Finna, „held helzt þaS sé skemma, a. m. k. er
eitthvað geymt í því. Hann er að taka þarna til og lag-
færa; hann vill hafa hlutina á sínum stað. Hann segir,
að þú hafir stundum átt heima á heimili sínu, hann þekk-
ir þig vel. Hann hefir hugsað mikið um skepnurnar;
hann sýnir mér fjós, og hann hafi séð um kýrnar meðan
hann gat. Svo sýnir hann mér nokkura hesta, sem hafi
verið þarna, sé a. m. k., svo eg geti fullyrt, tvo gráa og
einn rauðan. Mér sýnist eg líka sjá þarna dökkan hest,
sé hann ekki eins skýrt og hina hestana, og hann er
lengra frá þeim. Eg veit ekki hvort þetta er rétt hjá mér,
en mér sýnist rétt í svip bregða fyrir rauðskjóttum hesti,
en hann hvarf svo snögglega, að eg gat ekki tekið nægi-
lega vel eftir honum, en mér fanst eins og hann vildi
ekki sýna hann með hinum hestunum“.
Eg hefi lítið um þetta að segja. Við gráu hestana
og þann rauða kannast eg vel, þeir voru báðir til á heim-
ili hans, er hann lézt. Dökkan (brúnan) hest höfðu þeir
bændur átt lengi, en þá var búið að lóga honum fyrir
nokkuru, ogvirðist hann gefa það í skyn með því að sýna
hann fjær hinum. Rauðskjótta hryssu áttu þeir bændur
ennfremur fyrir nokkuð löngu síðan, og virðist hann
vilja gefa það í skyn með því að sýna hana fjarst.
Á fundi þann 16. janúar segir Finna mér, að hann
sé að nýju kominn til mín þessi maður. ,,Hann er að hugsa
um það“, mælti Finna, ,,að það sé búið að umturna öllu
þarna heima hjá sér, þetta sé alt orðið öðruvísi“. „Hvað
á hann við með þessu?“ spurði eg. „Hann segir, að það
sé búið að umturna öllu í gamla fjósinu. Hann segir, að
sér hafi nú fundist það gæti dugað dálítið lengur, það
hafi ekku þurft að fara að eyðileggja það og leggja í
kostnað út af þessu. En mér finst nú, að það hafi ekki
verið nein vanþörf á að lagfæra það dálítið“, sagði Finna,
„hálf lélegt sýnist mér það nú hafa verið orðið. Eg sé
í gamla fjósinu fjórar kýr fullorðnar og eitthvað af
kálfadóti, en hann segir, að þetta eigi við eldri tímann,