Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 13

•MORGUNN
7
dóm hans. Það er í sjálfu sér ákaflega ranglátt, að bendla
spíritismann við þær árásir, sem gerðar hafa verið á
undanförnum árum og áratugum á kenningu kirkjunn-
ar um meydóm Maríu; þær árásir hafa komið úr öðrum
áttum, þær hafa komið frá guðfræðingunum sjálfum.
En allflestir hérlendir spiritistar eru varfærnir í þessum
efnum og munu geta tekið undir orð séra Haralds Níels-
sonar, er hann sagði að sálarrannsóknirnar hefðu opnað
augu sín fyrir svo- mörgu undursamlegu í tilverunni, að
hann teldi rétt að fara varlega í að neita möguleikan-
um fyrir meyjarfæðingunni. Með þessari afstöðu eru
spiritistarnir íslenzku engan veginn að hverfa til trúar á
þennan myrka leyndardóm, og þeif munu segja, að þessir
hlutir lcomi spiritismanum blátt áfram eklcert við. Ég
geri ráð fyrir, að flestir þeirra muni jafnframt geta tekið
undir með einum frægasta nútímarithöfundi og prédik-
ara Bandaríkjanna'), sem segist ekki skilja að þessi
kenning komi trúnni, trúarlífinu sjálfu, nokkuð við.
Vegna þess að afstaða mannanna til Krists er miklu
fremur komin undir innri hugarhneigð þeirra — temp-
eramenti — en skilningi þeirra og þekkingu, verður það
auðsætt mál, að á meðal spiritistanna gætir margvíslegr-
ar afstöðu til guðdóms frelsarans. Sumir þeir frægustu
með Englendingum, eins og t. d. Frederick Myers og Sir
Oliver Lodge, trúa — eins og séra Haraldur gerði hér hjá
oss — eindregið á guðdóm Krists. Ekki vegna þess að
hann hafi engan mannlegan föður átt, heldur vegna þess,
að með Jóhannesi og Páli postula trúðu þeir á fortilveru
hans, trúðu því að hann hefði verið til frá eilífð á himn-
um, en af heilögum kærleika hafi hann stigið niður í
heim efnisins, myrkursins, þjáninganna og dauðans, og
fæðst þar í mannlegu holdi til þess að vinna sitt heilaga
endurlausnarstarf fyrir hið jarðneska mannkyn. Ég geri
eindregið ráð fyrir að spiritisminn, með sínum ótal mörgu
1) H. Emerson Fosdick.