Morgunn - 01.06.1940, Side 29

M ORGUNN
23
og kvaddi hana ástúðlegum orðum: „Það er ómögulegt
fyrir mig, elsku vinkona (nfl. að vera með þér lengur).
Starfi mínu er lokið. Guð blessi þig“. Því næst kyssti hún
miðilinn og svo hvarf hún aftur til sinna eigin heimkynna,
þessi elskulega vera, sem um þriggja ára skeið hafði
verið gestur í jarðneska heiminum og verið í þjónustu
hinna jarðnesku vísinda.
Af því, sem ég áður sagði, má marka að vísindamenn-
irnir hafa ekki flýtt sér um of að láta sannfærast, þar
sem sumir þeirra vörðu tugum ára til rannsóknanna, en
þeir sannfærðust allir um raunveruleik fyrirbrigðanna.
Flestir þeirra voru algerðir efunarmenn og afneitendur
í byrjun og hafa fráleitt trúað á söguna um það, er Móse
og Elía birtust Jesú á fjallinu; en eftir að þeir höfðu séð
og rannsakað undursamlega hluti, hlaut afstaða þeirra
að breytast; þá sáu þeir að óviturlegt var að neita því að
englarnir hafi birzt við fæðing Jesú, við freisting hans í
eyðimörkinni, sálarstríð hans í Getzemane og upprisu
hans. Já, upprisa hans sjálfs varð þeim skiljanleg og
eðlileg, jafnvel það hámark hennar, sem Páll segir frá,
þegar hann birtist meira en 500 bræðrum í einu, sem
flestir voru á lífi þegar Páll skrifaði frásögu sína og
hefðu því getað andmælt henni, ef hún hefði verið röng.
Þá verð ég að láta þessum kafla erindis míns, um
spiritismann og hinn sögulega, jarðneska Jesú Krist, lok-
ið. Með rökstuddum dæmum hefi ég reynt að færa sönn-
ur á það, að spiritisminn færi oss nær þeim Jesú, sem guð-
spjöllin greina frá, og opni oss leið til skilnings á mörgum
leyndardómum í lífi hans. Hversu fráleitt það er, að spir-
itisminn skuli verða fyrir aðkasti frá sumum kirkjunnar
mönnum fyrir það starf sitt, býst ég við að öllum sann-
g'jörnum mönnum sé ljóst, að ekki sé meira sagt.
Þá sný ég mér loks að þriðja þætti efnis míns, sem er:
Spiritisminn og hinn upprisni, lifandi drottinn Kristur.
Hvað segir spiritisminn um Krist? hvað segja fregnirn.