Morgunn - 01.06.1940, Síða 35

M O R G U N N
29
3. atriðið, sem ég tók til athugunar þetta: Spiritisminn
og hinn lifandi Drottinn Kristur, — og þar dró ég
fram í höfuðatriðunum það, sem spiritistarnir telja
sig vita um starf Krists eins og það er nú í dag, já,
nú á þessu augnabliki.
Allt, sem mönnunum er fengið til meðferðar, lendir
að meira eða minna leyti í óhæfra og óverðugra manna
höndum. Um vísindin hefir farið svo, styrjöldin, sem nú
geisar, er augljóst dæmi þess, um listirnar hefir farið svo,
þær hafa stundum orðið til þess, og verða í sumra hönd-
um enn, að spilla lífinu í stað þess að g'öfga það; um
trúboð kirlcjunnar hefir farið svo, svörtu blaðsíðurnar í
kirkjusögunni sýna það, — og um spíritismann hefir
einnig farið svo, að þar hefir tíðum verið farið óhreinum
höndum um heilagt mál.
Þetta má enginn undrast, það er eðlilegt, og lífsgildi
hverrar stefnu verður að meta eftir því hvaða svip hún
ber, þegar góðir menn og vitrir halda á málum hennar,
það er hægt að misnota allt, kirkjan hefir ekki farið
varhluta af því.
Sé spiritisminn tekinn í sinni beztu mynd, veit ég af
eigin reynd að hann leiðir mennina til Krists, og sé hann
þannig metinn af andstæðingunum, dettur þeim ekki sú
rangláta f.jarstæða í hug, að segja að hann varpi rýrð á
Krist og vinni að því, að útrýma allri Kriststrú og Krists-
dýrkun úr landinu, eins og sumir af kirkjunnar mönnum
eru að leyfa sér að halda fram nú.
Spiritisminn hlýtur raunar að gera að engu ýmsar þær
umbúðir, sem guðfræði 18. alda hefir klætt mynd Krists
í, en aðeins vegna þess, að hann vill sannleikann um
Krist og ekkert annað.
[Erindi þetta var flutt fyrir miklu f jölmenui á fræðslukvöldi S. R.
F. í. þ. 21. jan. s. 1., í Fríkirkjunni í Reykjavík, stærsta samkomusal
landsins. En- þrátt fyrir það, að svo margir hafa lieyrt það, þótti rótt
að birta þa'8 i Morgni, ba:öi fyrir lesendur úti um landið, og eins
végna þess, að það geymir all-ítarléga greinargerð fyrir afstöðu ís-
Ienzkra áþiritista til kristindómsins og kirkjunnar. Ritstj.]