Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 88

82
MORGUNN
þau, að kunnugt var, að hann átti sér merkilega sögu og
hafði lengi verið í eigu austurlenzkra manna, og síðast
í eigu patríarka eins í Armeníu. Þegar Bland hafði feng_
ið hlutinn í hendur, var sem hann yrði að opinni sögubók
í höndum hans, hann lýsti einu atvikinu eftir annað,
eigendum þessa hlutar og ýmsum atburðum úr lífi
þeirra, sem átt höfðu þennan hlut fyrir hundruðum ára,
unz hann staðnæmdist í frásögn sinni í höll Nebukad-
nesars Babyloníukonungs, sem við munum eftir úr Bibl-
íusögunum. Þegar farið var að bera saman lýsingu
Blands og hin sögulegu atvik skeikaði engu, og þess
má geta að áðurgreindur patriarki rakti ætt sína í bein-
an legg til Nebukadnesars.
Ferðalangur einn gisti eitt sinn á veitingahúsi einu,
en hafði aldrei áður sofið í herbergi því, sem hann hlaut
að þessu sinni í gistihúsinu. Um nóttina dreymdi hann,
að hann hefði verið á ferð á bifhjóli og lent í slysi, og
varð því næsta feginn er hann komst að raun um, að
þetta var aðeins draumur. Hann hafði kynnt sér þessi
efni nokkuð og spurði húsfreyjuna morguninn eftir
hvort nokkur hefði sofið í rúmi þessu, sem lent hefði í
slíku slysi? Hún sagði honum að venjulega svæfi sonur
sinn í herbergi þessu, þegar hann væri heima og hann
hefði fyrir nokkrum mánuðum lent í þess konar slysi og
meiðst alvarlega. Hugsunin um þetta hefir eðlilega verið
nokkuð rík í huga piltsins og eðlilegasta skýringin á
draumi þessum er vitanlega sú, að hugsanir þess, sem
fyrir slysinu varð, hafi tengt sig við rúmið og það hafi
verið þessar staðbundnu hugsanir um slysið, sem hafi
svo valdið áðurnefndum draumi í vitund ferðamannsins.
Bland segir m. a. frá því í bók sinni, að hann hafi þekkt
konu eina, sem hafi æfinlega kvartað undan megnri lík-
amlegri vanlíðan daginn eftir að hún hefði sofið í sér-
stöku rúmi, engu væri Iíkara enn að taugakerfi hennar
kæmist í hið megnasta ólag; annars varð hún aldrei vör
við slíkt. Þegar farið var að athuga málið kom í ljós, að