Morgunn - 01.06.1940, Side 99

M O R G U N N
93
vilji halda því fram að öll slík eða skyld atvik sé unnt
að skýra með þessum hætti.
En þó oss sé yfir höfuð ekki unnt að koma með neinar
fullnægjandi skýringar á því hvernig þetta gerist, sem
nú hefir verið sagt frá, þá virðist sem staðreyndir þær,
er menn hafi athugða í þessu sambandi, bendi nokkuð
ótvírætt til þess, að ekki sé það með öllu sama hvað
við hugsum.
Mennirnir eru alltaf að hugsa. Með hugsunum sínum
byggja þeir upp andlegt umhverfi sitt, fagurt og vistlegt
eða ljótt og ógeðslegt. Ýmislegt bendir til þess, að hugs-
anir þær, sem mennirnir ala í híbýlum sínum og heimil-
um, kunni að vera áhrifa- og afleiðingaríkari, en þeir
gera sér tíðum ljóst, þar á meðal það, sem nú hefir verið
sagt. Börnin hugsa lítið fyrstu árin, þau hafa ekki lært
að hugsa og kunna ekki að beita hugsanahæfileikanum
sér til hagnýts gagns. Það eru foreldrar þeirra, og aðr.
ir þeir, sem þar eiga heima, sem eiga mestan þáttinn í
því að byggja upp hið andlega umhverfi heimilanna.
Það eru ekki aðeins hin töluðu orð og verkin sjálf, sem
líkleg eru til að hafa áhrif á gljúpan og ómótaðan barns-
hugann. Hver ill eða góð, göfug eða ógöfug hugsun, sem
mennirnir ala, hefir sín áhrif, þær tengja sig við hlut-
ina, fylla umhverfið og læðast inn í fylgsni hugans með
einhverjum hætti. Menn eru að vísu misnæmir fyrir slík-
um áhrifum, en allir verðum vér sennilega meir eður
minna fyrir átroðningi af þeim. Og vert er fyrir foreldra
og aðra þá, sem umgangast börn, að hafa það í huga, að
jafnvel ósagðar hugsanir þeirra eru líklegar til að ráða
nokkuð miklu um skapgerð barnanna og örlög þeirra í
framtíðinni, hvort heldur er til ills eða góðs.