Tímarit Máls og menningar - 01.06.1965, Qupperneq 51

Ilin útvalda
komust að þeirri niðurstöðu, að kúlan væri geislavirk, auk þess sem hún sendi
útvarpsbylgj ur frá sér með áður óþekktri tíðni, sem þeim heppnaðist að
mæla með aðstoð vísindamanna gegnum opið símasamband við Jodrell Bank.
Þannig hófst nýja sköpunarsagan, eins og hún stendur skráð í skýrslum.
Katrín vaknaði óróleg af deyfilyfjamóki. Um kvöldið hresstist hún og varð
nægilega andlega styrk til að þola nærveru Sveins, sem flutti henni fréttirnar.
Hamingjusöm ertu, væna mín, sem fyrst kvenna ólst geimfar.
Katrín skildi ekki orð hans, hún heimtaði að barnið yrði lagt á brjóst, en
var meinað að snerta við henni óvarin. Hún var þá klædd asbestsamfestingi,
og ljósmóðirin rétti henni kúluna með glertöng, en Sveinn og börnin röðuðu
eldhússtólunum kringum rúmið, stóðu uppi á þeim og skoðuðu móður og
barn gegnum grænar vínflöskur, sem þau héldu fyrir andlitinu til varnar
augunum. Klukkan tvö um nóttina, þessa andvökunótt í lífi þjóðarinnar, rann
geislavirknin af kúlunni. Hún varð viðráðanleg og ljósmóðirin tók hana með
glertönginni og lagði í tómt sultuglas, sem hún lokaði með glæru bréfi og
teygju.
Næsta morgun bárust hvaðanæva tilboð vísindastofnana í kúluna. Erlend
stórblöð sendu fréttaritara á vettvang. Jodrell Bank og Stj örnuathugunar-
stöðin á Palomar-fj alli sendu heillaóskaskeyti. Ríkisstj órnin reyndi að gera
kúluna að þjóðareign. En Katrín hélt fast við sitt.
Kúlan er hold af mínu holdi, blóð af mínu blóði, sagði hún. Móðir hvorki
selur nér afhendir öðrum afkvæmi sitt. En þegar við deyjum, þá getið þið
bæði krufið mig og hana, þegar hlutverki okkar hér er lokið.
Hún kallaði börn sín að rúmstokknum og sýndi þeim sofandi kúluna.
Má nú koma við hana með fingrunum? spurðu börnin.
Kúlan mókti og horfði á börnin hálf-opnu, grænu útvarpsauga.
Það má aldrei snerta nýfædd börn, svaraði Katrín. Hún dottar, hún systir
ykkar.
Jafnskjótt og kúlan heyrði þessi viðurkenningarorð glaðvaknaði hún og
sendi ærandi útvarpstruflanir um svefnherbergið, hoppaði á gaddafáhnurum
og lét öllum illum látum á krukkubotninum.
Er hún svona kát?
Hún ýmist orgar eða er gleið eins og þið.
Á þriðja degi barst henni nýr Silver Kross barnavagn sem gjöf frá Alþingi.
í vagninum óku börnin henni úti á malargötum þorpsins. Aðrir krakkar öf-
unduðu þau af kúlunni, sem hoppaði fjarstýrð á koddanum og tók lífsorku
frá sólinni. Og þau voru svo blíð og umhyggjusöm að unun var á að horfa.
41