Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1965, Blaðsíða 110

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1965, Blaðsíða 110
Timarit Máls og menningar heimamaður í Odda, er Jón Loftsson kom- inn á efri ar, og hann lézt nokkrum árum síðar, árið 1197. Snorri virðist því hafa dvalizt með Jóni um fimm ára skeið, árin 1192—97. Um þetta leyti hefur mikill áhugi ríkt í Odda um sögu Noregs og Orkneyja. Afi Jóns Loftssonar, Sæmundur fróði, hafði samið rit um Noregskonunga, og kvæðið Noregskonungatal verið ort til heiðurs Jóni. En móðir Jóns var dóttir Magnúsar berfætts Noregskonungs. Og Oddaheimilið hafði haft bein kynni af Orkneyingum. Páll Jónsson frá Odda hafði dvalizt um skeið með Ilaraldi jarli í Orkn- eyjum og jarl lagt mikla virðing á hann. Þcgar Snorri Grímsson kemur til Odda, er þar að fóstri ungur sveinn, sem komið hafði þangað tveggja eða þriggja vetra gamall árið 1181. Piltur þessi hét Snorri Sturluson, og er kominn á fermingaraldur, þegar skagfirzki djákninn sezt að í Odda. Engin ósvinna virðist það vera, þótt menn gætu látið sér til hugar koma, að Snorri Grímsson hafi vcrið fenginn til að kenna nafna sínum eitthvað í fræðum. En hvernig scm því er háttað, þá er hitt víst, að Snorri Sturluson studdist mjög við Orkneyinga sögu, þegar hann hóf að rita Heimskringlu mörgum árum síðar. Árið sem Snorri Grímsson kemur að Odda, var hið eftirminnilegasta í sögu Orkneyja. Það er einmitt árið 1192, að Rcgnvaldur kali jarl er tekinn í tölu helgra manr.a. Má það nærri geta, að slíkur at- burður hefur mjög glætt áhuga manna á sögu Orkneyja og jarla þeirra, enda tekur sagan fram, að Rögnvaklur jarl sé talinn sannheilagur maður. Eg hef þegar getið þess, að náfrænka Gríms Snorrasonar hafi gifzt Eiríki Hákonarsyni, sem var kominn af jarlaætt- um. Ekki vitum vér, hvenær þessar tengdir hafa orðið, en þau hafa átzt einhvem tíma eftir árið 1186. En nú hagar svo til, að Sæ- mundur Jónsson í Odda hugði einnig á mægðir við jarlinn í Orkneyjum á þeim tíma, sem Snorri Grímsson virðist hafa ver- ið í Odda. í íslendinga sögu segir, að orð hafi farið á milli Sæmundar og Haralds jarls, að jarlinn gifti honum dóttur sína, en það bar á milli, að Sæmundur vildi eigi sækja brúðkaup í Orkneyjar, en jarlinu vildi ckki senda hana út hingað. Eins og Einar Ölafur hefur sagt, þá munu þessar ráðagerðir liafa átt sér stað á árunum 1197 (er Jón Loftsson deyr) til 1206 (er Har- aldur jarl andast). Vel mætti hugsa sér, að Orkneyinga saga hafi verið rituð, áður en samningar íóru út um þúfur. Ef til vill hef- ur Sæmundur í Odda ætlað að færa verð- andi tengdaföður sínum Orkneyinga sögu að gjöf. Nú mun ég láta staðar numið, og vænti ég þó, að þcssar hugleiðingar mínar gcti orðið mönnum til nokkurs gamans, er þeir velta því fyrir sér, hver kunni að hafa sam- ið Orkneyinga sögu, mikið snilldarverk, sem nú cr komið út í veglegri og vandaðri útgáfu landsbókavarðar. Hermann Pálsson. Norskt skáld Það mun ekki ofmælt, að fáir útlendingar, sem hér hafa dvalizt, hafi unnað landi voru heitar né sýnt því meiri ræktar vott en Norðmaðurinn Ivar Orgland, sendikennari og skáld. Hann hefur þýtt sýnisbækur Ijóða Stefáns frá Hvítadal, Davíðs frá Fagra- skógi, Tómasar Guðmundssonar og Steins Steinars, eina eftir hvem, og einstök kvæði eftir ýmis önnur íslenzk skáld á norsku, skrifað stóra bók um Stefán frá Hvítadal og frumort mikinn fjölda af kvæðum um íslenzk efni. I þeirri nýju Ijóðabók, sem hérumræðir.1 1 Ivar Orgland: Farvegar, Dikt, Oslo, Fonna Forlag, 1964. 100
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.