Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1965, Side 70

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1965, Side 70
Thomas Mann Undrabarnið Undrabarnið kemur inn — það slær þögn á salinn. Andartaksþögn, og síðan fer fólkið að klappa, vegna þess að þama leynist einhver, borinn til forystu og múgstjórnar, sem varð fyrstur til að slá saman lófunum. Fólkið hefur ekki fengið að heyra neitt, enn sem komið er. Samt klappar það undrabarninu lof í lófa. Gífurleg auglýsingastarfsemi hefur búið í haginn fyrir undrabarnið, og sefjað fólkið fyrirfram, hvort sem því er það ljóst eða ekki. Undrabarnið kemur í Ijós fyrir framan skrautlegan veggskerm, sem er ísaumaður útflúri í empire-stíl, alsettur blómsveigum og stóreflis kynjaplönt- um. Það prílar hratt upp þrepin að leiksviðinu og gengur til móts við lófa- takið, sem hellist yfir það eins og steypibað, dálítið svalt og hrollvekjandi en samt sem áður notalegt. Barnið gengur fram á sviðsbrún, brosir ljósmynda- brosi og þakkar með því að beygja sig lítillega í hnjánum, ósköp feimnislega og fallega, rétt eins og það væri telpa en ekki drengur. Það kemur svolítið við hjörtu áhorfenda að sjá klæðnað undrabarnsins: hann er allur úr hvítu silki. Litli jakkinn, sem er vægast sagt furðulegur í sniðinu, er silkihvítur, mittislindinn og meira að segja skórnir eru úr hvítu silki. En silkihvítar stuttbuxurnar stinga mjög í stúf við litinn á mjóum ber- um fótleggjunum. Þeir eru býsna dökkir, enda er þetta lítill Grikki. Hann nefnist Bibi Saccellaphyllaccas. Hvorki meira né minna. Umboðs- inaður hans er eina sálin sem veit af hvaða nafni „Bibi“ er dregið, til stytt- ingar eða sem gælunafn, og hann álitur það vera viðskiptaleyndarmál. Bibi er með slétt, svart hár, sem nær honum niður á herðar. Því er skipt í hliðinni og bundið með lítilli silkislaufu frá kúptu brúnleitu enninu. Andlit hans er ímynd barnslegs sakleysis: lítið, ómótað nef og hrekklaus munnsvipur. En fyrir neðan augun, sem eru biksvört eins og í mús, vottar fyrir þreytumerkj- um og þar eru tveir skarpir drættir, sem bera þroska hans vitni. Af útliti hans mætti ráða að hann væri níu ára að aldri, en raunar er hann aðeins átta ára gamall og í auglýsingunum stendur að hann sé sjö ára. Fólk veit ekki sjálft, hvort það leggur í raun og veru trúnað á þetta. Ef til vill trúir það því, þvert 60
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.