Skagfirðingabók - 01.01.1980, Side 145

BARNAFRÆÐSLA í AKRAHRHPPI
að akstursfyrirkomulagið væri gjörómögulegt og því nauðsynlegt
að drífa upp heimavistarskóla.
Afram var karpað. Málinu lauk með því að byggt var félags-
heimili á Stóru-Okrum. Upp úr 1960 var farið að kenna í félags-
heimilinu, og við það hefur setið síðan. Þar sem húsnæðið var
upphaflega hugsað sem félagsheimili, var ekki gert ráð fyrir skóla-
haldi þar. Gerir það skólafólki erfitt um vik. Einnig hlýzt mikið
ónæði af skemmtanahaldi í húsinu, sem sníður skólanum þröngan
stakk. Má segja, að skólamálin hafi verið í vandræðaástandi síðan
skólinn var fluttur í þetta félagsheimili.
Þrátt fyrir óánægjuraddir margra, var valinn sá kostur að halda
uppi heimanakstri, og er sá háttur á enn.
Sundkennsla á vegum skólahéraðanna hófst í Varmahlíð um
1960. Þangað til höfðu Blöndhlíðingar lært að synda í Víðivalla-
laug, um leið og þeir tóku fullnaðarpróf. Þegar farið var að kenna
sund í Varmahlíðarlaug, gátu öll börn farið í sund sem vildu.
Skyldu þau hafa þrjú sundstig við barnapróf. Sundnámskeið voru
haldin í júnímánuði ár hvert.
Eftirmáli
SÍðan 1960 hafa engar stón'ægilegar breytingar orðið á
skólastarfinu. Nýjar námsgreinar hafa komið inn samkvæmt lög-
boði, þ. e. eðlisfræði, enska og danska. Lengst af var kennt frá 9~3
að deginum.
Veturinn 1965-66 voru 37 nemendur í skólanum. Námstími
var 6 mánuðir. Skólaárið 1971—72 var námstími í fyrsta sinn 7
mánuðir. Veturinn 1970-71 voru barnaprófsbörn annan hvern
dag frá jólum til vors. Arið 1971-72 voru 9-12 ára börn alla
daga vikunnar í skólanum. Víxlkennslu var þá hætt. Víxlkennsl-
an var þannig að hreppnum var skipt í tvænnt um Djúpadalsá.
Framhlíðingar, fyrir framan Djúpadalsá, voru aðra vikuna og Ut-
143