Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.2013, Page 85

Tímarit Máls og menningar - 01.12.2013, Page 85
Þ v o t t a h ú s i ð í B a r s e l ó n a TMM 2013 · 4 85 mér í áttina að kaffisalanum en það sló barnið ekki út af laginu. Loks kallaði mamman drenginn til sín og brosti afsakandi í áttina að mér. Mér létti. Ég kunni ekkert á börn. Talar einhver við ókunnug börn nema geðsjúklingar? Myndi mamman ekki halda að ég væri bölvaður barnaníðingur ef ég yrti á hann. Eða kannski vissu svona austur-evrópskar konur ekkert um svoleiðis. Með allt önnur viðmið en konurnar heima. Engin eðlileg mörk til eftir að múrinn hrundi til grunna, bara allir að ríða öllu sem hreyfðist og allt í ógeði og rugli. Ábyggilega ástæðan fyrir því að hún hafði flúið hingað til Barselóna með krakkann. Nú nálgaðist drengurinn aftur. Hann prílaði upp á hinn enda bekkjarins og góndi forvitinn á mig, stórum brúnum augum. Kannski saknaði hann pabba síns. Ef hann vissi þá hvað það væri að eiga pabba eða alvöru fjöl- skyldu. Ég ákvað að reyna aðra aðferð til að losna við hann. Ég fór að góna frekjulega á móti. Það var ekki góð hugmynd. Hann brosti og færði sig nær. Það var þá sem ég tók eftir blóðinu. Fyrst hélt ég að þetta væru bara óhreinindi undan kvikum barnaskóm. Svo sá ég að þetta voru horblandaðir blóðtaumar. Krakkinn hafði skilið eftir slímugar klessur út um allan bekk- inn. Í sömu mund tók mamman eftir því á hvað ég var að horfa. Hún henti frá sér þvottakörfu og tók til við að þrífa bekkinn með pappírsþurrkum sem hún dró upp úr skítugri beltisbuddu. Þurrkurnar lituðust um leið og fyrr en varði var ruslakarfan við enda bekkjarins yfirfull af blóðugum pappír. Ég þokaði mér ennþá fjær. Fyrr en varði var ég kominn alveg út á hinn enda bekkjarins. Blóðnasir drengsins jukust ef eitthvað var. Nú lituðu stakir dropar bein- hvítar gólfflísarnar. Mamman afsakaði sig á þessu hrognamáli sínu en samt var eins og henni fyndist þetta ekkert tiltökumál. Svona væri þetta bara. Svona átti fullorðið fólk að sætta sig við. Ég fann ógeðið magnast upp í mér. Ég átti auðvitað að vorkenna þeim en þetta var bara svo mikill viðbjóður. Ég varð að gera eitthvað. Segja eitthvað. Hospital, sagði ég og benti á krakkann. Af hverju farið þið ekki til læknis? Mamman brosti og kinkaði kolli, bablandi einhverja vitleysu. Fannst sjálf- sagt að ég væri að gera of mikið úr þessu, að þetta kæmi mér í raun ekki við. Hún snýtti stráknum aftur og lét þurrkuna falla á gólfið því ruslakarfan tók ekki við meiru. Krakkinn brosti og teygði fram skítuga fingur eins og til að lýsa því yfir að hann ætlaði að nálgast mig aftur. Snerta mig. Ég rétti úr mér og horfði í hina áttina. Teygði hálsinn þangað til ég sá móta fyrir spegilmynd minni í gljáfægðum kaffisjálfsalanum. Gat verið að hárið væri farið að þynnast, kollvikin að hækka? Nú fann ég að krakkinn var kominn alveg upp að bakinu á mér. Eftir augnablik myndi hann snerta mig og skilja eftir blóðug för á hvítum Sigur- rósarbolnum. Í þetta sinn ætlaði ég að láta eins og hann væri ekki til. Sama hvað.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.