Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2014, Page 40

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2014, Page 40
S v e r r i r N o r l a n d 40 TMM 2014 · 3 skúrnum hjá ömmu ljúfu; smíða sleða, yrkja vísur, drekka sig notalega fulla af rabarbaravíni. „Hvernig heldurðu að hann hafi það núna?“ spurði Steinar gegnum lík- kistulokið. „Honum leið nú alltaf best með molduga fingur úti í garði.“ Og kannski væri dauðinn ekki annað en upprifjun á öllum bestu stundunum úr lífi okkar? Það héti contemplatio mortis, að hugsa um dauðann þar til hann yrði sjálfsagður hluti af lífinu og þar með ekkert ógn vænlegur lengur. Ef til vill lægi afi töggur nú í gröfinni og léti sig dreyma um fyrstu kynni þeirra ömmu ljúfu, þegar þau sungu frum samdar ástarvísur inn um gluggann hvort hjá öðru. „Laufblöðin hljóta að iðka þetta contemplatio mortis,“ sagði Steinar hásum rómi þegar pabbi Alfreð hleypti honum loks út við dagrenningu og þeir sáu út um bíl skúrs glugg ann hvernig haustlaufið sveif hægt og rólyndislega niður á göturnar allt um kring, perugult, eldgrænt, kopar rautt eins og hárið á Óskari. * * * Steinar spurði hvort þau mamma Signý ætluðu að skilja. Pabbi Alfreð sagði að sumir væru heppnir með ástina, aðrir óheppnir, svo einfalt væri það nú. Síðan að það væri merki legt með hjónabandið: Árum saman reyndi fólk að skilja hvort annað og ef það fengi engan botn í málið endaði það loks á því að skilja – þó í öðrum skilningi. Og kannski væri það eini skilningurinn sem öðlast mætti á lífsleiðinni, að engar tvær manneskjur ættu nema stundlega samleið. Nema afi töggur og amma ljúfa. Þau höfðu verið heppin. Þeir pabbi Alfreð lágu í bólstruðu svefnlíkkistunum sínum og hlustuðu á ýlfur pípulagnanna, flaututóna vindsins, gerðu sér í hugarlund drauma afa töggs sem nú hvíldi sig í kistu rétt eins og þeir – nema hvað hann var niðri í jörðinni, þeir ofan á henni – draumar afa töggs voru svo fallegir, svo fullir af hlýju og ást, að eitt andartak gat maður næstum trúað því að hvergi þrifist neitt ljótt, að hver stund ævinnar væri töfrum slungið kraftaverk og að dauðinn væri ekki annað en sældarlegur ropi eftir ljúffenga veislumáltíð.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.