Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1966, Blaðsíða 159
157
1966
en uppreisnargirni gegn honum geti jafnframt brotizt út í líkamsárás-
um.
Vissir þættir í þessu prófi benda þó til, að vissu leyti, sterkrar per-
sónugerðar og að líklegt sé, að skapbrestir Þ. séu honum ekki að jafnaði
til bölvunar.
Persónuleikapróf með aðferð Rorschachs bendir e. t. v. fyrst og
fremst til þess, að Þ. mæti prófinu með varkárni, sé á verði. Samt
bendir ýmislegt til lélegrar geðstjórnar, undanlátssemi undan eigin
geðhrifum. Talsverðrar árásarhneigðar gætir, en hann verst þeim
hvötum með afneitun, sem oft reynist mjög haldlítil vörn og bregzt
einatt, ef á reynir.
Mjög margt í þessari líkindaupptalningu er í meira og minna sam-
ræmi við það, sem kemur fram í sögu Þ. og í viðtali við hann.
Um er að ræða 39 ára gamlan lögfræðing, Þ. A-son, sem að nokkrum
líkindum ber nokkra geðlæga erfðagalla. Hann er einkabarn foreldra
sinna og elst upp við mikið dálæti, sem hann að vísu telur, að hafi
ekkert bagað sér, en reynist sennilega í skóla heldur hömlulaus, ein-
ráður og ráðríkur og virðist því hafa ráðið talsvert yfir félagahópi
sínum. Þótti hann mörgum heiftrækinn og umtalsillur, eins og hann
þyrfti alltaf að ná sér niðri á mönnum. Hann er talinn hafa átt fáa
vini, ef nokkra, en marga kunningja. Kom snemma í ljós, að hann var
drífandi og alltaf eitthvað að ske í kringum hann. 1 skóla gekk honum
vel samkvæmt gáfum sínum, þegar hann sneri sér að náminu, var t. d.
efstur á gagnfræðaprófi, en sló slöku við og náði stúdentsprófi með
annarri einkunn. Ekki er farið að bera á neinni óhóflegri vínneyzlu í
skóla, en enginn bindindismaður var hann talinn.
Að afloknu stúdentsprófi settist hann svo í lögfræðideild Háskóla
íslands, en vann jafnframt skrifstofustörf á nokkrum stöðum, stofn-
aði jafnvel fyrirtæki, sem hann hefur rekið fram til þessa og síðustu
árin sem einkafyrirtæki og alltaf af miklum dugnaði.
1953 giftist hann H. heitinni Z., og eignuðust þau 4 börn. Var Þ.
þá þegar farinn að neyta nokkurs áfengis, en ekki neitt mjög áberandi
eða óheppilega. Fljótlega mun áfengisneyzla hans þó hafa orðið að
alvarlegu ágreiningsefni með þeim hjónum og farið vaxandi. Framan
af var það þó ekki nema dagur og dagur, e. t. v. fram á nótt, en frá
1958 byrjaði hann að bæta á sig daginn eftir og upp úr því að taka
túra, sem smálengdust, þótt þeir á allra síðustu árum strjáluðust, um
leið og þeir lengdust að mun.
Um viðbrögð H. heitinnar við þessu verður ekki sagt með vissu. Þ.
talar mikið um óhemjuleg og ofbeldisfengin viðbrögð hennar, en er
þar einn til frásagnar, vegna þess að H. heitin hafði það alltaf að reglu
að halda ekki ávirðingum hans að neinu leyti á lofti út á við, varla
við nánustu fjölskyldu, eða e. t. v. sízt.