Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1966, Blaðsíða 182

196S
180
þokkaleg geðtengsl. Hlutlæg dómgreind er allajafna góð, svo fremi
kringumstæður ógni ekki metnaði hans og sjálfvirðingu eða lendi í
árekstrum við sterka hvatræna ásókn, sem þó leiðir tæplega til slíkra
verka, sem hér um ræðir, nema undir áhrifum áfengis eða deyfandi
lyfja.
1 stuttu máli er um að ræða 46 ára gamlan, fyrrverandi flugstjóra,
sem er kvæntur og 4ra barna faðir. Hann er alinn upp á foreldra-
heimili til 12 ára aldurs, en þá skildu foreldrar hans vegna drykkju-
skapar föðurins, sem annars var dugandi maður, danskur að ætt. Ekki
er vitað um neinar veilur í ættum G. Hann kom sér vel í skóla og starfi
í æsku. Lauk Samvinnuskóla með góðum árangri, vann síðan fyrst sem
túlkur, síðan við heildverzlunarstörf. Þá fór hann til flugnáms, fyrst
til Kanada en fljótlega til Bandaríkjanna og lauk námi þar. Eftir
heimkomuna var hann um stutta stund flugkennari, en var síðan ráðinn
til F. I. og starfaði þar síðan. Hefur hann mikla reynslu í starfi og
þótti öruggur flugmaður. Hins vegar lengi nokkuð hrjúfur og stór upp
á sig, einkanlega við vín. Hann mun hafa gætt starfs síns allvel og
aldrei fengið áminningu eða aðvörun í starfi. Þegar verið var að
undirbúa komu þotu F. í., var hann í hópi þeirra, sem sendir voru til
flugþjálfunar. Þegar til kom, reyndust hann og annar flugstjóri vera
síðbúnir um 3ja daga æfingaflug skv. áætlun hins erlenda fyrirtækis.
Hins vegar hafði verið svo ráð fyrir gert, að hann væri annar þeirra
flugmanna, sem flygju vélinni til Islands. Tók hann þetta afar nærri
sér. Virðist, að því er aðrir segja, flest hafa verið reynt til þess að
koma því svo fyrir, að sú áætlun fengi staðizt, jafnvel að seinka heim-
komu þotunnar sem næmi þessum dögum, en það reyndist engan veg-
inn unnt. G. segir hins vegar, að þetta hefði átt að reynast fullkom-
lega gerlegt, aðeins vantað vilja eða framkvæmdir, nema hvorttveggja
væri.
Við afhendingu vélarinnar við hátíðlega athöfn mættu þessir tveir
síðbúnu flugstjórar svo alldrukknir og heldur illa útlítandi og heimt-
uðu að fá að fara heim með vélinni. Til þess að firra frekara hneyksli
og gei’a þetta leiðindaatvik sem minnst áberandi, var þetta látið eftir,
en skömmu eftir heimkomuna voru flugstjórarnir kallaðir fyrir, þeim
tjáð, að þeir hefðu framið alvarlegt agabrot og þeim gefinn kostur á
að segja upp starfi hjá F. 1. Varð það ofan á. G. sneri sér að öðrum
störfum, en gat aldrei sætt sig við þessi málalok, eins og e. t. v. er
ekki að undra og enda í fullu samræmi við persónugerð hans og við-
bragðshætti. Taldi G. sig hafa rökstuddan grun eða fulla vissu um það,
að J. G-son væri frumkvöðullinn að þessum ráðstöfunum og, að því er
hann sjálfur segir frá í yfirheyrslum, hefði hann sjálfur síðan borið
hatur til hans „um nokkuð langt skeið“. Eitthvað mun það hafa borið
á góma í kunningjahópi G. að vinna að því að fá þessar aðgerðir
F. 1. endurskoðaðar, að því er hann segir, en lítið verið meira en