Úrval - 01.02.1947, Side 96

Úrval - 01.02.1947, Side 96
94 ÚRVAL yfir mig og kallaði: ,,Chere- panov, hvernig líður þér?“ — „Khorosho — ágætlega,“ svar- aði ég. Ég furðaði mig á, hvar ég væri staddur, og allt í einu mtmdi ég eftir því, að ég haföi særzt, og þá varð ég þess var, að ég gat ekkert séð. Ég tók að nudda á mér augun og spurði skelfdur, hvort augu mín hefðu særzt. Sama mjúka kvenröddin huggaði mig: „Nei, nei. Þú get- ur verið rólegur. Augu þin eru óskemmd." — Ég trúði henni ekki. Það suðaði í eyrum mín- um og ég heyrði raddir og skó- hljóð. Svo hrópaði einhver: „Prófessor!" Hann kom, og ég fann granna og kalda fingur hans þukla augnalok mín. Hann lyfti þeim upp. „Gefið honum Móð — fljótt,“ sagði rödd í myrkrinu, og síðan sagði hún við mig: „Þú færð sjónina aft- ur.“ — Augnabiikin liðu. „Krepptu hnefann," sagði röddin og ég hlýddi, en átti þó bágt með það. Ég fann allt í einu til í hana- leggnum og það var eins og ein- hver kuldi streymdi um líkama minn. Ég skalf og bað urn að ég væri færður í meiri föt. Ég gleymdi hræðslu minni við blinduna og óskaði þess eins, að rnér híýnaði. Tíminn leið seint — hver mínúta var eins og heil ísöid. Svo varð ég þess var, að mér fór að hlýna, fyrst í útlim- unum, en síðan færðist hitinn um allan líkamann. Dagurinn var lengi að líða. Ég þreifaði á mjöðminni — en þar hafði þá verið sett járm- spöng. Ég var enn ákaflega hræddur um að ég yrði blinö- ur. — Ég sofnaði, og vaknaði aftur við rödd hjúkrunarkon- unnar, sem spurði, hvort ég gæti séð. Ég sá ekkert. Mér var enn gefið blóð, og sami kuldinn læstist um mig allan. I þetta skipti gekk mér ver að hlýna.. Ég spurði, hvaða dagur væri í dag. „Fjórði marz,“ var svarao. Hjúkrunarkonan sat þolin- móð við rúmið mitt, meðan ég engdist af kvölum. Engdist, segi ég; en raunverulega lá ég grafkyrr, meðan ægilegar sýnir liðu fyrir hugskotssjónir mínar — öll árin, sem ég yrði að lifa blindur. Skyndilega leið eins og ský fyrir augu mín og ég gat séð teskeið. Það var venjuleg hvítmálmsteskeið. Síðan sá ég ungt og fallegt andlit, stúlku- andlit. Mér batnaði smásaman í aug-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.