Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 14

Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 14
12 tfRVAL Hann var af góðu fólki kora- inn, iðinn og naut álits í hern- um. Hann var harðfylginn eins og bolabítur og hestamaður ágætur. Þetta hljómar ekki illa, en sambúðin við hann var óþol- andi, sagði Anita. Hún fæddi fyrsta barn sitt rétt innan við tvítugt, og tveim árum síðar annað. Fleiri börn átti hún ekki. Maður hennar var leiðinlegur. Honum var sama um hana. Hann beitti hana að vísu ekki ofbeldi, en fór með hana eins og fíngert dýr. Til þess að gera illt verra, lenti hann í skuldabasli og gerði sig að öreiga með f járhættuspili og öðru. Auk þess olli hann sér aukinnar vansæradar með því að draga sér opinbert fé, en það komst upp. — Þú fannst hár í súpunni, skrifaði ég Anitu. — Ekki eitt hár, heila fléttu, svaraði hún. Upp úr þessu fór hún að fá sér elskhuga. Hún var ung og grannvaxin, og henni datt ekki í hug að bíða þess að verða gömul og ljót í hinni skrautlegu íbúð sinni í Berlín. Maður hennar var liðsforingi í úrvalsherdeild. Anita var töfr- andi fögur. Hann var stoltur af að kynna hana fyrir vinum sín- um. Auk þess átti hún ættingja í Berlín, sem umgengust háttsett fyrirfólk. Svo fór hún að fá sér elskhuga. Anita er blátt áfram, dálítið stolt og bregður fyrir sig góð- látlegri lialdhæðni. Hún er há og hraust, augu hennar eru brún og full af fyrirlitningu, og hún hefir mjúkan, brúnan litarhátt, sem fer vel við svart hárið. Loks fór hún að elska mig dálítið. Sál hennar er óspillt — ég held næstum að hún hafi ungmeyjarsál. Henni gremst sjálfsagt, að hún hefir aldrei elskað almennilega. Hún hefir aldrei borið reglulega virðingu fyrir nokkrum manni. Og síð- ustu tíu dagana hefir hún verið hérna hjá mér í Tyrol. Ég elska hana og ég er ekki ánægður með sjálfan mig. Ef til vill bíð ég líka ósigur. — Hefirðu aldrei elskað mennina þína? spurði ég. — Ég elskaði þá — en ég stakk þeim öllum í vasann, sagði hún, og það var vottur af óánægju í röddinni. Hún yppti öxlum við alvarlegu augnaráði mínu. Ég lá í rúminu og var að velta því fyrir mér, hvort ég myndí lenda í vasa hennar ásamt
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.