Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 112

Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 112
110 TjRVAL Fagnaðaróp gullu víð frá „gestunum,“ sem voru ekki lengur gestir, þegar von Oswald iivarf upp stigann. Það er gamall, þýzkur siður — ólíkur venjum Breta — að þýzkir foringjar láta gremju sína í Ijósi með æðisgengnum hrópum og skömmum. Eirm sinni sá ég Nerger skipstjóra á Wólf, sem var venjulega frekar þögull, leika þennan leik. Einn af hásetunum, sem skipað hafði verið að moka kolum, kom til starfsins í lafafrakka, með silki- hatt á höfði og göngustaf í hendi — en þessa hluti hafði hann fengið úr herteknu skipi. Skipstjórinn, sem stóð á stjórn- pallinum, sá manninn við kola- moksturinn í þessu búningi, og orðbragð hans var afskaplegt. Þessar æðisgengnu skammir stóðu yfir í margar mínútur, og það var skoplegt að horfa á veslings hásetann, sem reyndi að standa keikur á kolahrúg- unni og bera sig virðulega undir ræðunni. Ekki var það síður einkennilegt, hve skyndilega skipsstjórinn hætti skömmun- um. Hann hélt rólegur áfram göngu sinni um þilfarið eins og ekkert hefði ískorizt. Seint í júnímánuði sigldum við með hálfri ferð á Tasman- hafi, út af norðurodda Nýja Sjálands. Orðrómur komst á kreik um það, að við ættum að leggja tundurdufl á þessu svæði. f heilan dag var okkur íóngunum haldið niðri í lest- inni, við fengum jafnvel ekki að fara á salernin uppi á þilfari. Áhöfnin var að búa sig undir verk næturinnar. Við heyrðum sjóliðana vera að koma íyrir rennum á þilfarinu, svo að tund- urduflin gætu runnið aftur af skutnum. Gegnum göt á skilrúminu í lestinni gátum við séð hvað mörg dufl voru eftir — um 200. Þau lágu í löngmn röðum og voru fest á stálundirstöður; þau voru eins og svört egg í eggjabikurum. Það var ómögu- legt að bægja þeirri hugsun frá sér, hver örlög okkar yrðu, ef sprengikúla lenti á skipinu. All- an daginn skiftumst við á um að kíkja gegnum götin og horfa á sjóliðana, sem voru að vinna við tundurduflin. Duflin voru fest við undir- stöðurnar með löngum vír, en undirstöðurnar voi-u á hjólum og mátti aka þeim eftir rennum og ýta þeim út fyrir borðstokk-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.