Úrval - 01.02.1947, Blaðsíða 116

114
ÚRVAL
cg enginn dirfðist að sitja í hon-
um nema hann einn.
Eitt sinn, er Saunders hafði
verið uppi á þilfarinu og kom
niður í lestina, sat búlduleiti
brytinn á Wairuna í stólnum og
var að vef ja sér sígarettu. Þeg-
ar honum var skipað að standa
upp úr stólnum, blés hann út
úr sér reykjarmekki og sagði
snúðugt, að við værum allir
fangar og hefðum sama rétt. Á
næsta augnabliki var stóllinn
auður og brytinn lá endilangur
á gólfinu.
Þegar von Oswald heyrði há-
vaðann, flýtti hann sér niður
og kynnti sér málavexti. Flest-
ir þýzkir foringjar eru ákaflega
nákvæmir með allt, sem lýtur að
mannvirðingum, og eftir að
hafa kynnt sér málið, sneri von
Oswald sér að vesalings bryt-
•anum með offorsi:
— Ef þú heldur þessu áfram,
verður þú skotinn, æpti hann.
Og mundu það, að meðan þú ert
hér um borð, ertu ennþá bryti
og hann er ennþá skipstjóri
þinn.
Eftir þetta settist liðsforing-
inn á ráðstefnu með herteknum
skipstjórum. Það var ákveðið,
•a.ð skipstjórar, fyrstu stýrimenn
-og yfirvélstjórar, skyldu búa í
afturhorni lestarinnar bak-
borðsmegin, en. aðrir yfirmenn
í framhorni lestarinnar. Stjórn-
borðsmegin var lestin ætluð ó-
breyttum sjómönnum.
Takmörkin áttu heldur ekki
að vera ósýnileg, því að skilrúm
voru gerð úr tómum trékössum,
og gátum við jafnframt notað
þá fyrir hillur, þar sem þeir
sneru inn. Af þessu varð mikil
eldhætta, því að ef eldur hefði
komið upp í lestinni, myndi allt
hafa fuðrað upp á svipstundu.
Þessi stéttaskipting hélt síð-
an áfram. Eftir því sem tíminn
leið og fleiri fangar voru tekn-
ir, fjölgaði hólfunum í lestinni,
og mennirnir, sem sátu á bak
við þessi kassavirki, báru meiri
eða minni óvildarhug hver til
annars.
Tveim dögum eftir töku
Beluga, sást segl við hafsbrún.
Öllum föngum var skipað að
fara niður í lest. Wolf sigldi
skipið uppi, og þegar þýzki
gunnfáninn var dreginn að hún,
stöðvaðist skipið. Þetta var
ameríska skonnortan Encore,
573 lestir að stærð og hafði ver-
ið 51 dag á leiðinni frá Colum-
bia til Sidney með furuviðar-
farm. Brátt var komið með