Úrval - 01.05.1968, Qupperneq 112

110
ÚRVAL
anir til þess að tengja þessar fyr-
irhuguðu endurbætur við endur-
reisn borgarinnar. Ráðgjafar kon-
ungs tóku því til óspilltra málanna
að nýju. Þeir héldu langa fundi
nótt sem nýtan dag og á fundum
þessum tókst þeim að fullgera risa-
áætlun, ekki aðeins áætlun um end-
urbyggingu hinna brunnu húsa,
heldur einnig um raunverulega
endurfæðingu borgarinnar, þannig
að Lundúnaborg mætti rísa að nýju,
„meiri og fegurri“ en áður.
Strætin áttu að hafa ákveðna
breidd og húsin að standa alveg í
beinni röð. Ekkert mátti skaga út
í götuna. Það voru hvorki leyfð
gluggaútskot né útskagandi upsir.
Það voru aðeins leyfðar þrjár teg-
undir húsa, og skyldu þau öll vera
úr múrsteinum eða steini. Fjögurra
hæða hús skyldi reisa við helztu
göturnar, þriggja hæða hús við
„ailþýðingarmiklar götur og þver-
götur", en tveggja hæða hús aðeins
við mjórri þvergötur. Kaupmanna-
hús máttu ekki vera hærri en fjór-
ar hæðir, jafnvel þótt þau sneru
ekki að götu. Borgaryfirvöldin
fengu vald til þess að láta stein-
leggja göturnar og leggja svo á
skatta fyrir kostnaðinum, einnig til
þess að útnefna holræsafulltrúa til
þess að tryggja hreinlæti. Og borg-
aryfirvöldunum var einnig fengið
í hendur vald til þess að banna
„hættulegar og óæskilegar starfs-
greinar" við þýðingarmiklar götur.
Settur var á laggirnar sérstakur
Elddómararéttur til þess „að koma
í veg fyrir vandræði og deilur milli
húseigenda og leigjenda húsa, sem
eyðilögðust í hinum nýafstaðna,
hræðilega eldsvoða“. í hinni nýju
löggjöf voru einnig fyrirmæli um
byggingarefni, og borgarar, sem
bjuggu í úthverfunum, voru þar
hvattir til þess að „grafa upp jarð-
veg og búa til úr honum múr-
steina“. Þar að auki var trésmið-
um, húsgagnasmiðum, múrurum og
öðrum iðnaðarmönnum boðið að
koma til Lundúna og þeim leyft að
vinna þar án nokkurra takmarka
næstu 7 árin.
Eftir að gerðar höfðu verið
nokkrar breytingar á endurbygg-
ingaráætluninni og hún hafði ver-
ið mikið rædd, samþykktu báðar
deildir þingsins hana, og hlaut hún
síðan konunglegt samþykki 8.
febrúar 1667.
„ÉG MUN RÍSA AÐ NÝJU“
Þegar jarðvegurinn byrjaði að
þiðna um vorið, tóku landmæling-
armenn að mæla fyrir fyrstu nýju
götunum og húsagrunnunum. Og í
kjölfar þeirra komu svo verka-
mennirnir og iðnaðarmennirnir.
Vagnar fóru skröltandi inn í rúst-
irnar, hlaðnir múrsteinum, timbri
og hellum.
Endurbygging borgarinnar var
risavaxið verkefni, sem átti sér
enga hliðstæðu, og hún átti eftir að
standa yfir áratugum saman. Yfir
1200 ný hús höfðu verið fullgerð,
þegar komið var fram á sumarið
1668. Og ári síðar voru 1600 ný hús
í smíðum. Um haustið 1670 var
framkvæmd byggingaráætlunar-
innar komin svo langt áleiðis, að
hægt var að snúa sér að endur-
reisn hinna hrundnu kirkna.
Samtals 84 af kirkjum Lundúna