Úrval - 01.11.1968, Qupperneq 108

106
ÚRVAL
lyfjakaupmaður frá Vesturströnd-
inni. „Ég vil kaupa vöruna í stórum
stíl, og mér var sagt, að þú gætir
hjálpað mér,“ sagði hann við Si-
cardo.
Telano skýrði honum frá því, að
hann væri skrambi „heitur“ sem
stæði, og því hefði hann haldið til
Austurríkjanna, þar sem hann ætl-
aði að dveljast um hríð. Hann hafði
ferðast norður með Austurströndinni
í leit að góðum tengiliðum. Einn
maður hafði sent hann á fund ann-
ars og svo koll af kolli. Og hann
runddi úr sér nokkrum nöfnum.
Og svo hafði nafn Sicardos verið
nefnt.
Framkvæmdastjóri klúbbsins
virti Telano vandlega fyrir sér,
Telano virtist sannarlega stunda
einhverja ólöglega iðju eftir útliti
og orðum sínum að dæma. En hann
ljóstraði ekki miklu upp um eigin
persónu, aðeins nægilegu til þess
að sýna, hver hann væri. Hann var
5 fet og 9 þumlungar á hæð, yfir
180 pund, með sterklega kjálka og
grófgert, svart hár. Hann var aug-
sýnilega í dýrum fötum, þótt hann
væri mjög hirðuleysislegur í útliti.
Úr skrifstofuglugga sínum tók
Sicardo eftir því, að Telano hafði
komið akandi í nýjum Eldorado-
blæjubíl, sem hlaut að hafa kostað
a.m.k. 8500 dollara. Og aðstoðar-
maður hans beið eftir honum við
stýrið. Það var mesti glæsibragur
á þessu öllu saman. Þetta lyktaði
blátt áfram af peningum.
„Hvern þekkirðu í Philadelphiu?"
spurði Sicardo.
„Engan,“ svaraði Telano, „ég var
að koma í bæinn í gær.“
„Hvar býrðu?“
Telano nefndi eitt af stóru gisti-
húsunum í miðborginni.
„Jæja, það gæti svo sem verið, að
ég gæti hjálpað þér eitthvað,“ sagði
framkvæmdastj órinn varfærnislega.
„En þá verðurðu líka að segja mér,
hve mikið þú þarft að fá.“
„Hvað mikið geturðu náð í? Ég
vil bara hreina og ómengaða vöru,
beint af skipsfjöl. Ég skal borga vel,
en ég vil ekki neitt rusl. Skilurðu
það?“
„Jamm,“ svaraði Sicardo. „Ég
hef ekki sagt, að ég geti útvegað
þér þetta, en ég get svo sem litið
dálítið í kringum mig.“
Þegar Telano hélt burt, greip
Sicardo símann í hvelli. Nöfn
nokkurra manna, sem kynni að
borga sig að hringja í, komu leift-
ursnjallt upp í huga hans. Kaup-
andi, sem þekkti engan í Phila-
delphiu og var ólmur í að kaupa
mikið magn af fyrsta flokks heroini,
var alveg stórkostlegt tækifæri. En
auðvitað yrði hann að njósna dá-
lítið um þennan náunga fyrst, at-
huga, hvort allt væri í lagi með
hann. Jimmy Sicardo byrjaði að
velja númerið, og hann hugsaði sem
svo, að þetta gæti orðið gullið tæki-
færi, hreinasta gullnáma.
Telano hugsaði á sömu leið, er
hann steig upp í kádiljákinn. Bíl-
stjórinn ók af stað með miklum
glæsibrag og stefndi í áttina til að-
alverzlunarhverfis Philapelphiu.
„Jæja, hvernig gekk það?“ spurði
hann.
„Eins og í sögu,“ svaraði Telano.
„Hann er gráðugur, og mér finnst