Úrval - 01.07.1972, Page 65

Úrval - 01.07.1972, Page 65
63 Móöir min vildi, af þvi aö hiln haföi áöur fariö á mis viö fallega hluti og fullkomna menntun, aö mér hlotnaöist allt þetta. Og faöir minn, þrúgaöur af of mikilli vinnu, fjölskyldu og fjárhagsáhyggjum, sætti sig fúslega viö aö láta móöur mina ráða. Sá timi kom jafnvel, aö mér skildist hve aöstaöa Alfreds og Veru var erfiö, og hjá mér þróaöist eitthvaö, sem nálgaöist ástúö til þeirra beggja. En um fram allt — svo var Mary Cless fyrir aö þakka og öörum vinum á menntaskóla- og háskólaárunum — ég haföi veriö svo lánsöm, aö fá aö sjá i svip hiö fyrirheitna land, þar sem börnin vaxa upp I hamingjusömu heimilislifi viö ástúö og öryggi. Jafnvel þá var þaö oröiö of seint fyrir mig aö njóta slikrar æsku. En eitt var vlst, ég gat veitt minum börnum þaö. Og af þeirri ástæöu var þaö, aö ég varö aö segja Jack sögu mina. Zen-meistari nokkur, Ryokan aö nafni, liföi einföldu lifi i hellisskúta viö fjallsrætur. Kvöld eitt kom þjófur aö skútanum til þess aö kanna hvort þar væri ekki eitthvað sem hægt væri aö stela. Ryokan haföi veriö úti viö, en þegar hann gekk I skútann kom hann að þjófnum viö iöju sina. „Þú hlýtur að hafa komið langt aö til þess aö heim- sækja mig,” sagöi Ryokan viö þjófinn, „og þaö væri illa gert aö láta þig fara tómhentan. Geröu svo vel, þiggöu fötin min að gjöf.” Þjófurinn varö mjög undrándi, en tók samt við fötunum og drattaðist burt. Ryokan sat eftir alls nakinn og horföi á tungliö. „Veslings maöurinn,” muldraöi hann meö sjálfum sér, „ég vildi óska aö ég heföi getaö gefiö honum þetta fallega tungl.” Joshu byrjaöi aö nema Zen þegar hann var sextlu ára og hélt þvl áfram fram aö áttræöu. En þá skildi hann Zen. Hann kenndi frá áttatlu ára aldri til hundraö og tuttugu ára aldurs. Nemandi sagöi einu sinni viö Joshu: „Þú kennir okkur aö viö eigum aö tæmahugann. Enéghefekkertihuganum. Hvað á ég aö gera?” „Fleygöu þvi út,” svaraöi Joshu. , ,En ég hef ekkertl huganum, hvernig get ég þá fleygt þvi út? ” „Ef þú getur ekki kastað þvi út, þá beröu þaö út, rektu þaö út, ýttu því út, en stattu ekki þarna eins og þvara fyrir framaa mig meö ekkert I hug- anum!”
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.