Úrval - 01.07.1972, Síða 141

Úrval - 01.07.1972, Síða 141
KÍNADAGBÓK MICH'ENERS 139 saman, aö Taiwan sé hluti af Kína (jafnvel þótt hinir innfæddu Taiwan- búar og sumir Japanir kynnu aö vera a annarri skoöun). Þeír 8500 bandarisku hermenn, sem hafa þar bækistöö, eru þar vegna Vieínamstrlösins en ekki vegna Taiwan. Og veröi bundinn endi á þaö striö, mun herliö okkar á Taiwan eölilega halda burt. Hin nýja afstaöa Klna hefur breytzt mjög mikiö, þvi aö Klna hefur nú iofað aö útkljá aiþjóöleg deiluefni ,,án þess aö beita valdi”. 1 sjálfu sér var þaö kraftaverk, aö þaö skyldi vera fariö 1 þessa heimsókn. Fyrir áratug hellti Richard Nixon sér oft yfir hiö kommuniska Kina. Fyrir aöeins einu ari viöhaföi Mao formaöur þessi hllföarlausu ummæli: „Jafn- framt þvl aö fremja fjöidamorð I öörum löndum slátra bandarlskir heimsvaldasinnar bæöi hvltu fólki og svörtu I slnu eigin landi. Hin faslsku ódæöisverk Nixons hafa kveikt hina æöandi elda byltingarhreyfingar fjöld- ans I Bandaríkjunum. Eg er sann- færöur um .... að hin fasiska stjórn I Bandarikjunum mun óhjákvæmilega blöa ósígur.” Bábir aöiljar steyptu sér nú kollhnis I skoöanalegu tilliti, kyngdu gömlum hleypidómum og byrjuöu upp á nýtt.... og báöir aöiljar geröu sllkt á lipurlegan hátt. Tæknimenn postulin - við sælgæti. Síöasta daginn, sem viö skriffinn- arnir dvöldumst I Klna, vorum viö niöurlægöir ofboöslega. Kinverska stjórnin vildi syna þaö, aö hún kynni að meta þaö, aö Bandarikjamenn skyldu ekki hafa valdiö þeim neinum alvarlegum erfiöleikum i sarnningum þessum, og þvl gaf hún hverju okkar gjöf að skilnaði. Tæknimennirnir fengu verömæta postullnsvasa, en fréttamennirnir fengu fimm pund af brjóstsykri. Þegar ég spuröi túlk aö þvl, hvers vegna okkur væri mis- munað svona, svaraði hann: „Tækni- mennirnir eru verkamenn. Þeir eiga skiliö þaö bezta.” Ég spuröi, hvaö honum fyndist þá fréttamenn vera. Hann svaraöi: „Viö álitum skriffinna vera snlkjudýr.” Þaö voru margar og óilkar hugsanir, sem hringsnerust 1 kollinum á mér, þegar ég bjóst nú til aö haída burt frá Kina. Ég hafði lært mikiö. Heföi ég ekki farið þangaö, heföi mér til dæmis ekki skiiizt, aö Klnverjar eru ung þjóö, sem stjórnaö er af gömlum mönnum. Klna ætti að mega búast viö vand- ræöum, þegar þeir Mao og Chou hverfa af sjónarsviöinu, ef dæma skyldi eftir hinu ofboöslega ofbeldi, sem fylgdi Menningarbyltingunni. Á hinn bóginn sé ég enga ástæöu til þess aö állta, aö klnverska þjóöin sé nú óánægö. Astandiö er betra en þaö var, áöur en Mao tók viö völdum. Fólkiö hefur mat, og þaö býr I riki, þar sem rlkir röð og regla á hiutunum. En ég get ekki bælt niöur þá áleitnu tilfinningu, aö Klna nútimans sé hræÖilega leiðinlegur staður, þar sem fólk er þrúgaö af einræöi og altekið of- stækisfullri „hreinllfisstefnu” á öllum sviöuin. Ég gleymi aldrei svörum leiösögumannsins viö spurningum. sem beínt var til hans i verksmiöju, þar sem starfa 800 ungir menn og konur. Bandarlskur blaðamaöur spurði hann, hvaö mundi gerast, ef einn af ungu mönnunum yrði ástfang- inn af einni af stúlkunum og þau færu aö lifa saman ástallfi. Leiösögumaö- urinn hans varö stórhneykslaöur: „Þaö gæti aldrei gerzt,” sagöi hann, og rödd hans var þrungin mótmælum yfir þessari firru. Þá spuröi Banda-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.