Úrval - 01.04.1962, Blaðsíða 36

44
ÚRVAL
að vísu langt undir lífshættu-
markinu, en hættulegt engu aS
síður, og samsvaraði því, að hann
hefði verið staddur í 6.000 feta
fjarlægð frá sprengingu sterkrar
kjarnorkusprengju. Þegar um
slíka geislavirkni er að ræða, get-
ur fjarlægðin ráðið úrslitum.
Skömmu eftir að „X“ kom í
sjúkrahúsið, seldi hann upp, en
aðeins einu sinni. Flökurleikinn
leið frá eftir tíu klukkustundir,
en liann var mjög máttvana og
þreyttur, þótt honum liði annars
sæmilega. Þannig var það svo
næstu fimm sólarhringana. Hann
téttist um fimm kg, og næstu
vikurnar þreyttist hann mjög
fljótt og lá í hvílu um sextán
klukkustundir á sólarhring. Á
seytjánda degi tóku þær óþægi-
legu afleiðingar að segja til sin,
sem hann, vegna þekkingar sinn-
ar, gerði alltaf ráð fyrir — hann
fór að finna til eymsla í hörund-
inu vinstra megin á andlitinu,
sem legið hafði beinast við geisl-
uninni og tvo næstu daga jukust
eymslin svo, að honum varð stöð-
ug kvöl að. Þá tók hárið að
falla af honum, unz hann varð
nauðasköllóttur á vinstra helm-
ingi höfuðsins, og einnig hætti
allur skeggvöxtur á þeim vanga.
Hann varð einnig ófrjór um
skcið.
Allar þessar afleiðingar rénuðu
þó og hurfu smám saman. Hið
eina varanlega mein, sem „X“
hel'ur af geisluninni, er nokkur
sjóndepra á vinstra auga.
Fyrstu dagana virtist nokkur
von um að dr. Slotin héldi lífi.
Hann seldi upp tvívegis áður en
hann kom í sjúkrahúsið, og síðan
hvað eftir annað næstu tólf
klst. En svo hvarf honum
allur flökurleiki eins og „X“.
Hendur hans höfðu að sjálfsögðu
orðið fyrir ákafri geislun, og
áður en liðnar voru þrjár klukku-
stundir, varð vinstri höndin rauð
og þrútin og blá undir nöglum.
Tuttugu og átta stundum síðar
komu hlöðrur á höndina og hafði
hann í þeiin mikinn sársauka,
og um leið tóku sömu afleiðing-
areinkenni að segja til sín á
hægri hendinni, báðum örmunum
og á kviðnum.
En hve sterkri geislun hafði
hann orðið fyrir? Fyrstu fimm
sólarhringana varð það ekki vitað
með vissu, en á sjötta degi leyndi
það sér ekki lengur, að þar var
um mun meira magn en 525 r.-
einingar að ræða. Ósýnilegi
morðinginn hafði búið um sig í
blóði hans, og endurnýjun hinna
lífsnauðsynlegu hvítu blóðkorna
stöðvaðist.
Á sjöunda degi tók öll hugsana-
starfsemi hans og skynjun að
sljóvgast, og langtímum saman