Skírnir - 01.01.1882, Síða 7

INNGANGUR.
9
frá Rússlandi, enn hingað til hefði átt sjer stað. Menn áttu
hjer að vakna af skömmum draumi, er keisarinn allt í einu rjeð
ferð sína til þýzkalands. Mörgum þykir ekki ólíkt, að hann
hafi fengið þau heilræðaboð frá ömmubróður sínum (eða full-
trúa hans Bismarck), að hann skyldi vara sig á frekjuráðum
„ alslafaflokksins“, og að vekjasvo tortryggni granna sinna fyrir
vestan og sunnan, en koma Rússlandi í sýnan einangur. Til
að vinna bug á óöldinni á Rússlandi, og endurreisa þar skap-
legt þegnlíf, mundi hitt hollara að leggja lag sitt við þá, sem
hefðu mest bein i hendi, og legðu sig mest fram að brjóta öll
byltingasamtök á bak aptur, og svo frv. þetta ætla menn hafi
verið undirstaða þeirra einkamála, sem gerð hafi verið í Dan-
zíg, þó engir út í frá viti á þeim nánari deili. Vilhjálmur
keisari hafði enn, sem fyr, fundið vin sinn og bróður, Franz
Jósef keisara í Gasteini (í byrjun ágústmánaðar), og fór allt
með þeim svo bróðurlega, sem venja er til. það er ekki
ólíkt, að Vilhjálmur keisari hafi gefið hinum í skyn, hvað hugað
væri um ánýjað ríkjasamband, og þó sum blöðin í Austurriki
ljetu tortryggilega yfir fundarmótinu í Danzig, þá mun eitt
stjórnarblaðið i Berlín hafa farið sönnu næst, er það komst
svo að orði: „I hug og anda var Austurríkiskeisari viðstaddur
í Danzíg. Sú eindrægni keisaraveldanna, sem hjelt í 10 ár
friði álfu vorrar órofnum, mun enn reynast traust, og veita
þjóðunum frið og trygging, að þær geti notið sin við, högum
sínum til efiingar, og til alls góðs þrifnaðar. Skyldi enn um
friðinn þurfa að ugga, þá er Danzigarmótið góðs viti, og sem
bezt fallið til að dreifa öllum ugg og ótta“. I þessum orðum
er það beint viðurkennt, að fundarmótið hafi ekki að eins verið
fagnafundur skyldra höfðingja, en að það hafi engu siður
varðað ríkjamál og samband rikja*). þetta má og segja um
*) Hvað hjer rætist um samband hinna þriggja keisaravelda, kemur
þó mest undir einlægni Rússa, eða rjettara mælt, einarðleik og kjarki
Alexanders þriðja að standa í gegn eggingum og ráðum alslafaflokksins
og hans slcörunga. Keisarinn er i því meiri vanda staddur, sem hann
(að sögn) hefir sjálfur fyllt flokk „gamalrússa", en úr honum eru flestir
oddvitar hins flokksins.